Όπως και ο άνθρωπος, έτσι και ορισμένες γάτες, δυστυχώς υποφέρουν από ακμή. Η πάθηση στις γάτες είναι γενικά ήπια και σπάνια προκαλεί σοβαρά προβλήματα. Ωστόσο, εάν η γάτα μας εμφανίζει οποιεσδήποτε αλλαγές στο δέρμα, θα πρέπει να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο – τα δερματολογικά προβλήματα μερικές φορές μπορεί να αποτελούν ένδειξη κάποιας άλλης πιο σοβαρής παθολογικής κατάστασης.
Τι είναι η ακμή της γάτας;
Η ακμή της γάτας είναι μια δερματική πάθηση με μαύρα στίγματα και φλύκταινες (σπυράκια) στο δέρμα. Η πάθηση εμφανίζεται πιο συχνά στο πηγούνι, επειδή, στη γάτα, αυτή είναι η θέση των σμηγματογόνων αδένων οι οποίοι παράγουν ένα λιπαρό έκκριμα. Με αυτούς τους αδένες οι γάτες ορίζουν την περιοχή τους - θα δούμε τη γάτα μας πολλές φορές να τρίβει το πρόσωπο και το πηγούνι της γύρω από ανθρώπους και αντικείμενα για να τα μαρκάρει. Τα πρώτα σημάδια ανάπτυξης ακμής είναι μαύρα στίγματα γύρω από τα χείλη και το πηγούνι της γάτας μας. Αυτά οφείλονται σε απόφραξη των αδένων και τις περισσότερες φορές η πάθηση δεν εξελίσσεται περαιτέρω. Πολλές φορές ο φραγμένος αδένας μπορεί να μολυνθεί και να εμφανιστούν σπυράκια γεμάτα με πύον. Σε ορισμένες σοβαρές περιπτώσεις ακμής μπορεί να προκληθεί τριχόπτωση και να δημιουργηθούν ουλές.
Γιατί η γάτα μου εμφάνισε ακμή;
Μερικές γάτες εκκρίνουν περισσότερο σμήγμα από άλλες και είναι απλώς πιο επιρρεπείς στην εμφάνιση ακμής. Μπορεί να παρατηρήσουμε έναν κίτρινο χρωματισμό του τριχώματος γύρω από το πηγούνι στις γάτες με προδιάθεση εμφάνισης ακμής ή να παρατηρήσουμε μια κηλίδα συσσωρευμένων μαύρων λιπαρών εκκρίσεων στις περιοχές όπου τρίβονται. Υπάρχουν, επίσης, ορισμένες υποκείμενες παθήσεις που μπορεί να αποδυναμώσουν το ανοσοποιητικό σύστημα της γάτας και να αυξήσουν την ευαισθησία εμφάνισης ακμής.
Σε κάποιες περιπτώσεις συγκεκριμένες δερματικές λοιμώξεις μπορεί να οδηγήσουν στη δημιουργία ακμής στη γάτα. Εάν η γάτα μας εμφανίζει ακμή, ίσως θα ήταν καλύτερα να αποφύγουμε τη χρήση πλαστικών μπωλ φαγητού, καθώς αυτά τα μπωλ είναι πιο δύσκολο να καθαριστούν σε σχέση με τα μεταλλικά ή τα κεραμικά φαγητοδοχεία. Αποφεύγουμε, έτσι, την εμφάνιση τυχόν αλλεργικού τύπου αντιδράσεων στο πλαστικό, αλλά και τη συσσώρευση μικροβίων στο μπωλ που μπορεί να επάγουν ή/και να επιδεινώσουν την ακμή στη γάτα.
Πώς θα ξέρω αν η γάτα μου έχει ακμή;
Είναι πιθανό το πρώτο πράγμα που θα παρατηρήσουμε να είναι μαύρες κηλίδες στο πηγούνι της γάτας μας ή ένα πρήξιμο. Μερικές φορές μπορεί να φαίνεται βρώμικο ή σα να έχει σχηματιστεί μια κρούστα από μαύρες κηλίδες. Σε κάποιες περιπτώσεις οι κηλίδες μπορεί να εξαπλωθούν γύρω από το πρόσωπο και τα μάτια. Περιστασιακά, εάν η κατάσταση είναι ιδιαίτερα σοβαρή, οι γάτες με ακμή μπορεί να έχουν πυρετό και να είναι νωχελικές ή να μην είναι πρόθυμες να φάνε.
Τι εξετάσεις θα χρειαστεί να κάνει ο κτηνίατρός μου;
Ο κτηνίατρός μας θα καταλάβει αν η γάτα μας έχει ακμή, στην απλή της μορφή, κοιτάζοντας απλά το δέρμα. Ωστόσο, μπορεί να θελήσει να κάνει μερικές πρόσθετες εξετάσεις για να ελέγξει αν υπάρχει κάποια υποκείμενη αιτία. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να προκληθεί ακμή στη γάτα από έντονο στρες ή αλλαγές στη ρουτίνα της, οπότε ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας ρωτήσει σχετικά με αυτό, για να εντοπίσει οποιονδήποτε πιθανό παράγοντα που μπορεί να πυροδότησε την εμφάνισή της. Αν δεν εντοπιστεί το αίτιο που προκάλεσε την ακμή, ο κτηνίατρός μας μπορεί να θελήσει να πάρει ένα μικρό κομμάτι ιστού από το δέρμα (βιοψία) για εργαστηριακή ανάλυση. Αυτό βέβαια απαιτεί γενική αναισθησία και θα κρίνει ο κτηνίατρός μας αν χρειαστεί να προβούμε σε αυτή τη διαδικασία.
Τι άλλο μπορεί να προκαλέσει αυτές τις ενδείξεις;
Ο κτηνίατρός μας θα θέλει να αποκλείσει παρασιτικές καταστάσεις, όπως η δεμοδηκτική ψώρα (ακάρεα Demodex), ο παρασιτισμός από ψύλλους και οι μυκητιασικές λοιμώξεις (δερματόφυτα, Malassezia), καθώς αυτές μπορεί να εμφανιστούν με παρόμοιες εκδηλώσεις ή μπορεί και να συνυπάρχουν με την ακμή. Οι γάτες της φυλής Persian μπορεί να εμφανίσουν μια σοβαρή μορφή ακμής γνωστή ως «ιδιοπαθής δερματίτιδα του προσώπου», η οποία είναι ιδιαίτερα δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Ποια είναι η αντιμετώπιση για την ακμή της γάτας;
Σε ήπιες περιπτώσεις μπορεί να μην χρειαστεί θεραπεία, αν και ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συστήσει τον τοπικό καθαρισμό της προσβεβλημένης περιοχής (πλύσεις). Αυτό μπορεί συχνά να είναι αποτελεσματικό, αλλά ορισμένες γάτες μπορεί να εμφανίσουν ερεθισμό του δέρματος και πιθανά αυτές οι γάτες να είναι καλύτερα χωρίς θεραπεία. Όποιος έχει εμπειρία από ακμή στον άνθρωπο, ξέρει πόσο δύσκολο είναι να εξαλειφθεί πλήρως, αλλά και για τις πιθανές επαναλαμβανόμενες κρίσεις. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις μπορούν να εφαρμοστούν ζεστές κομπρέσες τοπικά και μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντιμικροβιακά σαμπουάν ή ειδικές κρέμες. Η μακροχρόνια χορήγηση συμπληρωμάτων, όπως το έλαιο νυχτολούλουδου ή το ιχθυέλαιο μπορεί να βοηθήσουν σε ορισμένες περιπτώσεις. Κάποιες φορές απαιτείται και η χορήγηση αντιβιοτικών.
Πηγή: www.vetlexicon.com
Το δέρμα και το τρίχωμα ενός κατοικίδιου αποτελεί έναν σημαντικό δείκτη για τη συνολική υγεία του. Το λαμπερό τρίχωμα σηματοδοτεί τη ζωτικότητα και παράλληλα μπορεί να υποδεικνύει την κατάσταση υγείας ενός κατοικίδιου. Τα κατοικίδια με θαμπό, εύθραυστο ή απεριποίητο τρίχωμα μπορεί να πάσχουν από ενδοκρινολογικές (ορμονικές) παθήσεις, νεφρική ή ηπατική νόσο ή διατροφικές διαταραχές. Στο πλαίσιο της κλινικής εξέτασης, ο κτηνίατρος ελέγχει και την κατάσταση τόσο του δέρματος, όσο και του τριχώματος, για την ευρύτερη αξιολόγηση της υγείας του σκύλου ή της γάτας μας.
Το δέρμα αποτελεί το μεγαλύτερο όργανο στον σκύλο και στη γάτα, αποτελώντας περίπου το 12% έως 24% του συνολικού σωματικού τους βάρους, μαζί με το τρίχωμα.
Το τρίχωμα του κατοικίδιου μας αποτελείται από χιλιάδες τρίχες και κάθε μια έχει τον δικό της θύλακο. Αυτό σημαίνει ότι κάθε τρίχα αναπτύσσεται ξεχωριστά από τις υπόλοιπες. Ο κύκλος ζωής των τριχών αποτελείται από εναλλασσόμενες περιόδους ανάπτυξης και ανάπαυσης, ενώ επηρεάζεται από το φύλο, τη φυλή του ζώου, ορμονικούς, περιβαλλοντικούς, διατροφικούς παράγοντες, καθώς και παθολογικά αίτια. Η εποχική τριχόπτωση, έχει ως ρόλο την αντικατάσταση και ανανέωση του τριχώματος, ενώ επηρεάζεται από τις εξωτερικές θερμοκρασίες και τη σχετική διάρκεια των περιόδων φωτός και σκότους εντός της ημέρας (φωτοπερίοδος). Ωστόσο, οι γάτες και οι σκύλοι που περνούν ένα μεγάλο μέρος της ημέρας τους εντός σπιτιού, εκτίθενται σε πιο σταθερές συνθήκες θερμοκρασίας και τεχνητού (ηλεκτρικού) φωτισμού, επομένως μπορεί να εμφανίζουν τριχόπτωση όλο το χρόνο.
Ο ρόλος του δέρματος και του τριχώματος για την υγεία του κατοικίδιού μας
Πέραν της αισθητικής ομορφιάς, το δέρμα και το τρίχωμα του κατοικίδιού μας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο για την υγεία του. Αρχικά, αποτελούν σημαντική ασπίδα ασφαλείας για τον οργανισμό, είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και έχουν κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση των σωστών επιπέδων ενυδάτωσης του σώματος. Παρακάτω αναφέρονται μερικές από τις βασικότερες λειτουργίες του δέρματος και του τριχώματος:
ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΤΙΚΟΣ ΦΡΑΓΜΟΣ. Το δέρμα και το τρίχωμα λειτουργούν ως φραγμός που προστατεύει το ζώο από εξωτερικούς επιβλαβείς παράγοντες. Ουσιαστικά, το δέρμα και το τρίχωμα προστατεύουν τα εσωτερικά όργανα από εξωτερικές απειλές. Παράλληλα, το δέρμα έχει ζωτικό ρόλο στην αίσθηση του πόνου, της πίεσης, καθώς και των αλλαγών θερμοκρασίας. Επιπλέον, το τρίχωμα συμβάλλει στην προστασία των κατοικίδιων από χημικά εγκαύματα, τραυματισμούς, την υπεριώδη ακτινοβολία και την επαφή με καυτές επιφάνειες, καθώς αποτελεί την πρώτη ασπίδα πριν το δέρμα.
ΑΝΟΣΟΠΟΙΗΤΙΚΟ. Το δέρμα αποτελεί επίσης σημαντικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος, καθώς αποτελεί τον πρώτο φραγμό του. Παράλληλα, το δέρμα τόσο του σκύλου, όσο και της γάτας, είναι εποικισμένο με μικροοργανισμούς (μικροβιακή χλωρίδα), οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και συμβάλλουν στην ομαλή λειτουργία του. Εάν διαταραχθεί η συνοχή του δερματικού φραγμού και η ισορροπία της χλωρίδας του δέρματος, τότε μπορεί να εμφανιστούν λοιμώξεις και δυνητικά σοβαρές ασθένειες που προκαλούνται από επιβλαβή βακτήρια.
ΘΕΡΜΟΡΥΘΜΙΣΗ. Το υγιές τρίχωμα βοηθά στη διατήρηση σωστής θερμοκρασίας σώματος, συμβάλλοντας στη ρύθμιση της ομοιόστασης του ζώου (δηλαδή την ικανότητα διατήρησης σταθερού του εσωτερικού του περιβάλλοντος, παρά τις εξωτερικές μεταβολές).
ΕΝΥΔΑΤΩΣΗ. Το δέρμα μας έχει κρίσιμο ρόλο στη διατήρηση της σωστής ενυδάτωσης του μικρού μας φίλου. Η απώλεια νερού μέσω του δέρματος μπορεί να επηρεάσει σοβαρά την υγεία ενός ζώου. Το ανθρώπινο σώμα καλύπτεται σε όλη την έκτασή του από ιδρωτοποιούς αδένες, οι οποίοι συμβάλλουν στη μετακίνηση νερού στην επιφάνεια του δέρματος, το οποίο ακολούθως εξατμίζεται και έτσι δροσίζει το σώμα σε περίπτωση αύξησης της θερμοκρασίας. Σε αντίθεση με εμάς, ωστόσο, τα κατοικίδιά μας έχουν πολύ λίγους ιδρωτοποιούς αδένες και αυτοί βρίσκονται κυρίως στα πέλματα των ποδιών τους, οι οποίοι έχουν μικρό ρόλο στη ρύθμιση της θερμοκρασίας του σώματός τους. Γνωρίζοντας τώρα, λοιπόν, ότι με τη φράση «απώλεια νερού μέσω του δέρματος» δεν εννοούμε ότι οι σκύλοι και οι γάτες ιδρώνουν όπως εμείς, καθώς δεν έχουν κατά μήκος του σώματός τους ιδρωτοποιούς αδένες, έτσι αντιλαμβανόμαστε ότι η απώλεια νερού – υγρασίας από το δέρμα (διαδερμική απώλεια νερού) υποδεικνύει ένα ταλαιπωρημένο δέρμα και είναι παθολογική.
Πώς μπορούμε να διατηρήσουμε το δέρμα του κατοικίδιου μας υγιές και το τρίχωμά του λαμπερό;
Τίποτα δεν επηρεάζει περισσότερο την κατάσταση του τριχώματος του κατοικίδιου μας από τη διατροφή του. Μια διατροφή πλούσια σε ωμέγα-3 και ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, πρωτεΐνες, βιταμίνες και μέταλλα έχει ουσιαστικό ρόλο στη φροντίδα του δέρματος και του τριχώματος των μικρών μας φίλων.
Τα ωμέγα-3 λιπαρά οξέα (DHA - δοκοσαεξανοϊκό οξύ και EPA - εικοσιπεντανοϊκό οξύ) έχουν αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες, συμβάλλουν στη διατήρηση της ενυδάτωσης του δέρματος, ανακουφίζουν από την ξηροδερμία και τον κνησμό, ενώ παράλληλα διατηρούν το τρίχωμα υγιές και λαμπερό.
Τα ωμέγα-6 λιπαρά οξέα, όπως το λινελαϊκό οξύ, αποτελούν εξίσου σημαντικά θρεπτικά συστατικά για τη διατήρηση ενός υγιούς τριχώματος. Πολλά κατοικίδια με ξηροδερμία και δέρμα που ξεφλουδίζει, έχουν συχνά έλλειψη λινελαϊκού οξέος. Η πιτυρίδα, το θαμπό και λεπτό τρίχωμα, η αυξημένη τριχόπτωση και η καθυστερημένη επούλωση συνδέονται με χαμηλά επίπεδα πρόσληψης λινελαϊκού οξέος.
Οι πρωτεΐνες παρέχουν τα δομικά συστατικά από τα οποία αποτελούνται οι τρίχες (κάθε τρίχα αποτελείται από 95% πρωτεΐνη), ενώ παράλληλα αποτελούν σημαντικό συστατικό των κυττάρων του δέρματος. Η επιδερμίδα ανανεώνεται περίπου κάθε 3 εβδομάδες και οι πρωτεΐνες διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο σε αυτή τη διαδικασία. Ως εκ τούτου, το ποσοστό και η ποιότητα των προσλαμβανόμενων πρωτεϊνών από τη διατροφή των μικρών μας φίλων αποτελούν βασικούς παράγοντες για τη βελτιστοποίηση της κατάστασης του δέρματος και της ποιότητας του τριχώματος.
Ο ψευδάργυρος είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την υγεία του δέρματος, καθώς βοηθά στη μείωση της απώλειας νερού μέσω του δέρματος. Τα κατοικίδια που δεν προσλαμβάνουν μέσω της διατροφής επαρκή επίπεδα ψευδαργύρου μπορεί να εμφανίσουν τριχόπτωση, αμυχές στο δέρμα και στα πέλματα, δερματικές μολύνσεις και θαμπό τρίχωμα.
Η βιοτίνη (Β7), καθώς και άλλες βιταμίνες του συμπλέγματος Β, παίζουν σημαντικό ρόλο στην παραγωγή λιπαρών οξέων, αποτρέποντας την απώλεια νερού από το δέρμα και βοηθώντας στη διατήρηση ενός υγιούς και λαμπερού τριχώματος.
Το κλειδί για την υγεία του δέρματος και του τριχώματος των τετράποδων φίλων μας, βρίσκεται στη διατροφή τους και στη σωστή περιποίηση.
Η περιποίηση του δέρματος και του τριχώματος είναι εξίσου σημαντική. Η συστηματική περιποίηση του τριχώματος από τον ιδιοκτήτη έχει ως αποτέλεσμα την άμεση επισκόπηση πιθανών αλλοιώσεων και την πρόληψη εμφάνισης δερματοπαθειών. Από την άλλη, η υπερβολική περιποίηση του τριχώματος για την επίτευξη ενός καλύτερου αισθητικά αποτελέσματος, μπορεί να έχει και αντίθετες συνέπειες. Ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συμβουλέψει κατάλληλα σχετικά με την ορθή ρουτίνα καλλωπισμού του μικρού μας φίλου.
Επιπρόσθετα, το κούρεμα ακόμα και από τους πλέον ειδικούς, μπορεί να προκαλέσει μερικές φορές μικροτραυματισμούς στην επιφάνεια του δέρματος, το οποίο γίνεται περισσότερο ευαίσθητο σε περιβαλλοντικές μεταβολές και μολύνσεις. Πρέπει, επίσης, να τονιστεί ότι αντενδείκνυται το μπάνιο με σαμπουάν που έχουν σχεδιαστεί για ανθρώπινη χρήση. Το pH του δέρματος των κατοικίδιων δεν είναι ίδιο με αυτό του ανθρώπου.
Εάν ανησυχούμε για την υγεία του δέρματος ή/και του τριχώματος του κατοικίδιου μας, καλό θα ήταν να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας, ώστε να μας συμβουλέψει κατάλληλα και να μας κατευθύνει σχετικά με το αν πρόκειται για διατροφική διαταραχή, εσφαλμένη ρουτίνα καλλωπισμού, εξωγενή αίτια ή κάποια υποκείμενη παθολογική κατάσταση.
Πηγή: www.vcahospitals.com
Οι παραπάνω δραστηριότητες ενδέχεται να μειώσουν τους αριθμούς των ακάρεων, αλλά η υπολειμματική συγκέντρωση του αλλεργιογόνου ενδέχεται να προκαλέσει κλινική νόσο. Ωστόσο, η μείωση του φορτίου του αλλεργιογόνου είναι θεμελιώδης για τη μακροπρόθεσμη διαχείριση.
Πηγή: www.pethealthnetwork.com
Μια αρκετά μεγάλη ποικιλία δερματικών προβλημάτων μπορεί να επηρεάσει τους σκύλους και τις γάτες, συμπεριλαμβανομένων των αλλεργιών, των βακτηριακών και μυκητιασικών λοιμώξεων και των παρασιτικών μολύνσεων. Τα περισσότερα προβλήματα του δέρματος σε κατοικίδια ζώα είναι θεραπεύσιμα ή διαχειρίσιμα, οπότε αν το κατοικίδιο ζώο σας έχει φαγούρα στο δέρμα & τρίχωμα ή έχει δέρμα που δεν φαίνεται υγιές, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας. Είναι σημαντικό να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας για να εξετάσει το κατοικίδιο ζώο σας για να προσδιορίσει την αιτία του προβλήματος.
Ποιες είναι οι αιτίες της δερματικής νόσου;
Μια ευρεία ποικιλία αιτιών στο δέρμα και το τρίχωμα μπορεί να προκαλέσει στο κατοικίδιο ζώο σας φαγούρα και γρατζουνιές, αλλά ο εντοπισμός του προβλήματος μπορεί μερικές φορές να είναι δύσκολος επειδή πολλά δερματικά προβλήματα είναι παρόμοια. Επίσης, τα κατοικίδια ζώα μπορεί να έχουν περισσότερες από μία διαταραχές ταυτόχρονα ή μπορεί να έχουν αλλεργικές αντιδράσεις που επηρεάζουν τα αυτιά, τα μάτια, την γαστρεντερική οδό ή την αναπνευστική οδό (π.χ. άσθμα) καθώς και το δέρμα, γεγονός που μπορεί να περιπλέξει τη διάγνωση. Υπάρχουν τέσσερις κύριες κατηγορίες δερματικών παθήσεων που παρατηρούνται σε γάτες και σκύλους:
Η αλλεργική δερματική νόσος αναπτύσσεται όταν το ανοσοποιητικόσύστημα του κατοικίδιου σαςπροσβάλλεται από ορισμένες ουσίες (αλλεργιογόνα) προκαλώντας κλινικά συμπτώματα που επηρεάζουν το δέρμα. Τα αλλεργιογόνα μπορεί να προέρχονται από το περιβάλλον, όπως μούχλα, ακάρεα σκόνης ή γύρη φυτών, από παράσιτα ή ακόμη και από τρόφιμα. Το κατοικίδιο ζώο σας μπορεί να έρθει σε επαφή με αυτά τα αλλεργιογόνα με διάφορους τρόπους:
Τα δερματικά προβλήματα που αναφέρονται παραπάνω είναι τα πιο συνηθισμένα που επηρεάζουν τους σκύλους και τις γάτες, αλλά υπάρχουν και πολλά άλλα, όπως η ανοσοκατασταλτική δερματική νόσος, ο καρκίνος που εμφανίζεται στο δέρμα και τα ενδοκρινικά (ορμονικά) προβλήματα που επηρεάζουν το δέρμα. Οι περισσότερες ασθένειες του δέρματος μπορούν να ελεγχθούν και πολλές μπορούν να θεραπευτούν. Ανεξάρτητα από την αιτία του προβλήματος του δέρματος του κατοικίδιου ζώου σας, πρέπει να μεριμνήσετε για την λύση. Όταν το κάνετε, θα είναι ανακούφιση και για τους δυο σας.
Η τροφική αλλεργία είναι αρκετά κοινή στις γάτες. Η αλλεργική από ψύλλους δερματίτιδα (ΑΨΔ), καθώς και τα εισπνεόμενα αλλεργιογόνα αποτελούν ένα εξίσου συχνό πρόβλημα στη γάτα.
Ενδείξεις τροφικής αλλεργίας στη γάτα
Όταν μια γάτα είναι αλλεργική σε κάποιο συστατικό της τροφής, συχνά εμφανίζει έντονo κνησμό (φαγούρα) στο δέρμα. Θα καταλάβουμε ότι η γάτα μας έχει φαγούρα βλέποντάς την να ξύνει το σώμα της με κάποιο από τα πίσω πόδια της ή να γλείφει και να δαγκώνει ασταμάτητα το δέρμα της.
Συχνά, οι δερματικές αλλοιώσεις εξαιτίας της αλλεργικής αντίδρασης δεν γίνονται αντιληπτές λόγω του τριχώματος. Και μέχρι να ανακαλύψουμε ότι υπάρχει πρόβλημα, η αυτοπεριποίηση της γάτας μας μπορεί να τις έχει κρύψει. Έντονος ερεθισμός και φλεγμονή του δέρματος, με απώλεια τριχώματος είναι πιο πιθανότερο να παρατηρηθούν μετά από αυτοτραυματισμό της γάτας μας με τα νύχια της ή τα δόντια της.
Σε πολλές περιπτώσεις, η τροφική αλλεργία στη γάτα προκαλεί κνησμό, κυρίως γύρω από το πρόσωπο και τον λαιμό. Ωστόσο, αυτό δεν ισχύει πάντα. Σε γενικές γραμμές, όμως, αυτού του είδους η κλινική εικόνα μπορεί να βοηθήσει έναν κτηνίατρο να εξετάσει το ενδεχόμενο ύπαρξης τροφικής αλλεργίας.
Ορισμένες γάτες μπορεί να εμφανίσουν τροφική δυσανεξία με συμπτώματα από το γαστρεντερικό σύστημα, με ή χωρίς συνοδό κνησμό στο δέρμα. Τα συμπτώματα τροφικής δυσανεξίας περιλαμβάνουν: εμετό, εμμένουσα διάρροια, μειωμένη όρεξη και απώλεια βάρους.
Μια γάτα μπορεί να εμφανίσει τροφική αλλεργία σε οποιοδήποτε ηλικία. Επίσης, μια γάτα που τρώει την ίδια τροφή για πολλά χρόνια μπορεί εξίσου να εμφανίσει αλλεργία σε κάποιο συστατικό της τροφής της. Επομένως, η τροφική αλλεργία δεν μπορεί να αποκλειστεί ως ενδεχόμενο, απλώς και μόνο επειδή η γάτα μας δεν έχει φάει κάτι άλλο πέραν της τροφής της.
Διάγνωση της τροφικής αλλεργίας στη γάτα
Η διάγνωση της τροφικής αλλεργίας στη γάτα δεν είναι απλή υπόθεση. Πολλές φορές, οι δευτερογενείς λοιμώξεις του δέρματος μπορεί να περιπλέξουν τη διάγνωση σε γάτες που εμφανίζουν απλώς κνησμό στο δέρμα. Επίσης, και ο έμετος και η διάρροια μπορεί να οφείλονται σε πολλά διαφορετικά αίτια, επομένως ο κτηνίατρός μας θα χρειαστεί να προχωρήσει σε ορισμένες εξετάσεις και δοκιμές για να αποκλειστούν άλλα παθολογικά αίτια.
Ο κτηνίατρός μας μπορεί να χρειαστεί να πάρει κάποιο δείγμα, ώστε να προχωρήσει στη διενέργεια πιο εξειδικευμένων δερματολογικών εξετάσεων. Σχεδόν σε κάθε περίπτωση θα μας συστήσει την προληπτική χρήση εξωπαρασιτοκτόνων για τους ψύλλους, ώστε να αποκλειστεί το ενδεχόμενο της αλλεργικής από ψύλλους δερματίτιδας. Οι γάτες είναι ιδιαίτερα σχολαστικές με την περιποίησή τους, καθιστώντας μερικές φορές δύσκολη την ανίχνευση των ψύλλων ή των κοπράνων τους επάνω στο σώμα τους.
Παρότι υπάρχουν ειδικές αιματολογικές εξετάσεις που διενεργούνται στο εργαστήριο για τη διερεύνηση τροφικών αλλεργιογόνων, δεν θεωρούνται ιδιαίτερα αξιόπιστες από πολλούς κτηνιάτρους. Ο πιο αξιόπιστος τρόπος για τη διάγνωση της τροφικής αλλεργίας είναι με τη μέθοδο της διατροφικής δοκιμής, μέσω αποκλεισμού συγκεκριμένων τροφίμων ή συστατικών της τροφής.
Πώς λειτουργεί η μέθοδος της διατροφικής δοκιμής;
Ο κτηνίατρός μας πιθανά να μας προτείνει κάποια συγκεκριμένη τροφή για τη γατούλα μας. Πιθανά αυτή η τροφή να είναι κάποια υποαλλεργική κλινική δίαιτα η οποία θα περιέχει είτε υδρολυμένες πρωτεΐνες, δηλαδή πρωτεΐνες οι οποίες έχουν υποστεί μια συγκεκριμένη επεξεργασία που τις καθιστά καλύτερα ανεκτές από το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού, είτε θα μας προτείνει μια τροφή, η οποία θα περιέχει μια καινοτόμο πηγή πρωτεΐνης τελείως διαφορετική από αυτή που κατανάλωνε το κατοικίδιό μας και δεν έχει δοκιμάσει. Εναλλακτικά, ο κτηνίατρος μπορεί να μας προτείνει το ενδεχόμενο της σπιτικής διατροφής, η οποία θα διαμορφωθεί σε συνεργασία με έναν κτηνίατρο διατροφολόγο. Διαφορετικά, μπορεί να προκύψουν σοβαρά προβλήματα υγείας μακροπρόθεσμα στον τετράποδο φίλο μας, αν προσπαθήσουμε να του μαγειρέψουμε από μόνοι μας. Μόνο ένας εξειδικευμένος στον τομέα της διατροφής κτηνίατρος μπορεί να καθορίσει την αναλογία των μικρο- και μακροθρεπτικών συστατικών που θα καλύψουν τις ανάγκες του κατοικίδιου μας.
Ο κτηνίατρός μας πιθανότατα θα μας καθοδηγήσει σχετικά με τη σταδιακή μετάβαση από την τροφή που έτρωγε το κατοικίδιό μας, στη νέα τροφή. Μόλις η γάτα μας μεταβεί πλήρως στη νέα δοκιμαστική τροφή, θα παρακολουθούμε προσεκτικά την πορεία της. Μπορεί να χρειαστούν έξι έως οκτώ εβδομάδες έως ότου να δούμε κάποια αλλαγή στη συμπτωματολογία του κατοικίδιου μας. Επομένως, θα χρειαστούν τουλάχιστον οκτώ έως δέκα εβδομάδες για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα, αν όντως το ζωάκι μας ανταποκριθεί στην τροφική αλλαγή, όπου το νέο είδος πρωτεΐνης θα είναι ανεκτό από τον οργανισμό του.
Είναι σημαντικό, κατά τη διάρκεια της διατροφικής δοκιμής, η γάτα μας να μην φάει τίποτα άλλο πέραν της τροφής που έχει συστήσει ο κτηνίατρός μας. Θα πρέπει να αποφεύγουμε λιχουδιές, οδοντόκρεμες με γεύση, φάρμακα με γεύση για ευκολότερη χορήγηση ή να δίνουμε από το δικό μας φαγητό. Κάθε φορά που η γάτα μας μπορεί να καταναλώσει οτιδήποτε άλλο πέραν της δικής της τροφής, ακόμη και σε πολύ μικρή ποσότητα, είναι σα να ξεκινάμε πάλι από το μηδέν, μετρώντας από την αρχή τις οκτώ έως δέκα εβδομάδες χορήγησης της υποαλλεργικής τροφής.
Αντιμετώπιση της τροφικής αλλεργίας στη γάτα
Μόλις ο κτηνίατρος μας διαπιστώσει ότι η γάτα μας έχει τροφική αλλεργία μέσω της διατροφικής δοκιμής, τότε έχουμε δύο επιλογές:
Ο κτηνίατρός μας θα μας προτείνει να δοκιμάσουμε διαφορετικές πηγές πρωτεϊνών για κάποιο χρονικό διάστημα, μέχρι να εντοπίσουμε ποιες δεν είναι ανεκτές από τον οργανισμό του κατοικίδιου μας και του προκαλούν αλλεργική αντίδραση. Εφόσον, εντοπίσουμε τον διατροφικό παράγοντα που προκαλεί την αλλεργία, επιλέγουμε τροφές που δεν περιέχουν το συστατικό αυτό.
Παράλληλα με τη διατροφική δοκιμής, ο κτηνίατρός μας μπορεί να θελήσει να προχωρήσει στη θεραπευτική αντιμετώπιση δευτερογενών δερματικών λοιμώξεων ή του κνησμού.
Μόλις τεθεί η οριστική διάγνωση και βρεθούν ποιες πηγές πρωτεϊνών δεν προκαλούν πρόβλημα στον τετράποδο φίλο μας, τότε η πρόγνωση είναι εξαιρετική. Θα πρέπει, ωστόσο, αν πρόκειται όντως για τροφική αλλεργία, να έχουμε υπομονή, καθώς η διαδικασία μέχρι την τελική διάγνωση μπορεί να πάρει κάποιο χρόνο.
Πηγή: www.cathealth.com
Τι είναι η φωτοδερματίτιδα της γάτας;
Πρόκειται για μια δερματοπάθεια η οποία προκαλείται από μια φωτοτοξική αντίδραση (ηλιακό έγκαυμα) σε περιοχές του δέρματος που δεν καλύπτονται πλήρως από τρίχωμα. Εμφανίζεται ύστερα από επαναλαμβανόμενη έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία και επηρεάζει κυρίως ζώα με λευκό τρίχωμα (είτε σε όλο το σώμα, είτε σε ορισμένα σημεία του σώματος και της κεφαλής), ενώ οι δερματικές αλλοιώσεις εντοπίζονται συχνότερα στα πτερύγια των αυτιών, στη μύτη, στα βλέφαρα και γύρω από τα χείλη, όπου δηλαδή υπάρχει πιο αραιό τρίχωμα.
Τα πρώτα σημάδια περιλαμβάνουν την ερυθρότητα του δέρματος και την απώλεια τριχώματος στην περιοχή. Το πρωταρχικό αυτό στάδιο, εξαιτίας της ήπιας φύσης των δερματικών αλλοιώσεων, συχνά αγνοείται μέχρι την επιδείνωση της κατάστασης με την πάροδο του χρόνου, όπου πλέον παρατηρούνται έντονη ξηροδερμία και εφελκίδες (κάπαλα/καύκαλα) στην πάσχουσα περιοχή. Δυστυχώς, αυτές οι αλλοιώσεις οδηγούν σε περαιτέρω απώλεια τριχώματος, επεκτείνοντας έτσι την εκτεθειμένη στον ήλιο επιφάνεια του δέρματος, επιδεινώνοντας το πρόβλημα. Η κατάσταση συνήθως βελτιώνεται το χειμώνα, αλλά παροδικά, καθώς κάθε καλοκαίρι που έρχεται συνοδεύεται από τον εντονότερο ερεθισμό του δέρματος. Η γάτα μας μπορεί να νιώθει πόνο στις ερεθισμένες περιοχές και να ξύνεται επανειλημμένα, προκαλώντας περαιτέρω τραυματισμό και φλεγμονή στα σημεία αυτά. Σε αυτό το στάδιο οι άκρες των πτερυγίων των αυτιών μπορεί να φαίνονται κυρτωμένες, ενώ πιθανά μπορεί να συνυπάρχουν εφελκίδες στη μύτη, στα βλέφαρα ή στα χείλη.
Μπορεί ο κτηνίατρός μας να διαγνώσει εύκολα τη φωτοδερματίτιδα;
Βάσει της κλινικής εξέτασης των προσβεβλημένων περιοχών και του ιστορικού των συμπτωμάτων, η πρωταρχική διάγνωση της νόσου είναι συνήθως δυνατή. Ωστόσο, αρκετές άλλες παθολογικές καταστάσεις (π.χ. εξωπαράσιτα, μύκητες-δερματόφυτα, κακοήθειες του δέρματος και διαταραχές του ανοσοποιητικού συστήματος) μπορούν να μιμηθούν την εικόνα των δερματικών αλλοιώσεων της φωτοδερματίτιδας στη γάτα. Γι’ αυτό το λόγο ο κτηνίατρός μας μπορεί να προχωρήσει σε περαιτέρω εξετάσεις, καθώς και στη λήψη ιστολογικού δείγματος για βιοψία και επιβεβαίωση της διάγνωσης.
Υπάρχει πρόληψη ή θεραπεία της φωτοδερματίτιδας;
Μπορούμε να προστατεύσουμε τη γάτα μας, περιορίζοντας την περιήγησή της εκτός σπιτιού, καθώς και αποτρέποντάς την από το να “λιάζεται” μέσα στο σπίτι, μπροστά από το παράθυρο, κατά τη διάρκεια των θερμότερων ωρών (με υψηλότερη ηλιοφάνεια) της ημέρας για τη δική της ασφάλεια. Καλό θα ήταν όταν η γάτα μας κάθεται στον ήλιο να της βάζουμε κάποιο ειδικό αντηλιακό για ζώα, τοποθετώντας το στις πιο ευάλωτες περιοχές, όπως τα πτερύγια των αυτιών και πάνω από τη μύτη (φυσικά σε απόσταση από τους βλεννογόνους).
Σε πολλές περιπτώσεις συστήνεται η χειρουργική αφαίρεση των περισσότερο προσβεβλημένων ιστών, για την αποτροπή της εξέλιξης της νόσου σε καρκίνο του δέρματος.
Είναι επικίνδυνη η φωτοδερματίτιδα για την υγεία της γάτας μας;
Δυστυχώς, μπορεί να γίνει επικίνδυνη. Η φωτοδερματίτιδα της γάτας μπορεί να εξελιχθεί με την πάροδο του χρόνου, συνήθως μετά από μερικά χρόνια, σε έναν τύπο καρκίνου του δέρματος που ονομάζεται ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα. Εάν το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα εμφανιστεί στην περιοχή των πτερυγίων των αυτιών ο κτηνίατρός μας είναι πολύ πιθανό να μας προτείνει τη χειρουργική μέθοδο του ακρωτηριασμού της προσβεβλημένης περιοχής, προς αποφυγή της εξάπλωσης του καρκίνου. Εάν οι πληγείσες περιοχές εντοπίζονται στη μύτη ή γύρω από το στόμα, η χειρουργική επέμβαση μπορεί να είναι πιο δύσκολη και μπορεί να μην είναι δυνατή η πλήρης αφαίρεση των προσβεβλημένων ιστών. Άλλες μορφές θεραπείας, όπως η ακτινοθεραπεία, μπορούν να χρησιμοποιηθούν για περιοχές, όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, αν και η πιθανότητα θεραπείας της νόσου είναι μικρή. Παρότι, το ακανθοκυτταρικό καρκίνωμα σπάνια κάνει μεταστάσεις σε απομακρυσμένους ιστούς, σε σημεία όπου η χειρουργική επέμβαση δεν είναι δυνατή, είναι αρκετά δύσκολη η πλήρης θεραπεία του.
Πηγή: www.vetlexicon.com
Αγαπητοί ιδιοκτήτες μικρών ζώων, σας ενημερώνουμε ότι η εταιρεία μας με συνεχή παρουσία 30 και πλέον ετών στον χώρο του χονδρικού εμπορίου κτηνιατρικών φαρμάκων και συναφών ειδών, δημιούργησε αλυσίδα κτηνιατρικών καταστημάτων στα οποία καλύπτει όλες τις ανάγκες των αγαπημένων σας συντρόφων, σε κτηνιατρικά φάρμακα, προϊόντα υγείας και διατροφής με τις καλύτερες τιμές της αγοράς και με την καλύτερη δυνατή υποστήριξη και εξυπηρέτηση.
Δημοφιλείς αναζητήσεις: pet shop scalibor milteforan seresto τσιμπούρια ψύλλοι τροφές Brit Carnilove Royal Canin Hill's προσφορές