Ανάπτυξη Νεογέννητου Κατοικίδιου (5 Βασικά Σημεία Για Τη Φροντίδα Του Νεογέννητου Κουταβιού)
Παρότι μπορεί να έχουμε φροντίσει ένα σκύλο στο παρελθόν, μπορεί να νομίζουμε ότι ήδη γνωρίζουμε όλα όσα πρέπει, όμως στην πραγματικότητα τα νεογέννητα κουτάβια είναι λίγο διαφορετικά. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι αν θέλουμε να βοηθήσουμε τον μικρό μας φίλο τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του.
Ακολουθούν 5 συμβουλές που θα μας βοηθήσουν:
Ταΐζοντας ένα νεογέννητο κουτάβι
Όπως και με τα μωρά, το μητρικό γάλα περιέχει όλα όσα χρειάζεται ένα νεογέννητο κουτάβι για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί τις τέσσερις πρώτες εβδομάδες της ζωής του. Αν δεν υπάρχει η μαμά σκυλίτσα ή δεν μπορεί να θηλάσει το κουτάβι της, θα πρέπει να χρησιμοποιήσουμε κάποιο υποκατάστατο γάλακτος ειδικά σχεδιασμένο για νεογέννητα σκυλάκια.
Είναι πολύ σημαντικό να επιλέξουμε το κατάλληλο σκεύασμα που προορίζεται ειδικά για σκύλους, επειδή ορισμένα υποκατάστατα γάλακτος - συμπεριλαμβανομένου του αγελαδινού γάλακτος - μπορεί να προκαλέσουν στο ζώο διάρροια. Μπορούμε να συμβουλευτούμε τον κτηνίατρό μας σχετικά με την επιλογή του ενδεδειγμένου σκευάσματος, αλλά και τον σωστό τρόπο χορήγησής του (σύριγγα ή μπιμπερό).
Θα χρειαστεί να ταΐζουμε το νεογέννητο κουτάβι μας κάθε λίγες ώρες για τις πρώτες εβδομάδες. Μετά από περίπου ένα μήνα, μπορούμε να αρχίσουμε να εισάγουμε και την ξηρά τροφή στη διατροφή του μικρού μας φίλου, προσθέτοντας λίγο νερό και από το υποκατάστατο γάλακτος μαζί με την κροκέτα μέχρι να μαλακώσει. Σταδιακά μπορούμε να κάνουμε μετάβαση σιγά σιγά, μειώνοντας την ποσότητα νερού και του υποκατάστατου γάλακτος, και αυξάνοντας αναλογικά την ξηρά τροφή, έως ότου καταφέρει το κουτάβι μας να την τρώει σκέτη περίπου στην ηλικία των 7 - 8 εβδομάδων.
Κρατάμε το νεογέννητο κουτάβι μας ζεστό
Τα νεογέννητα κουτάβια μπορεί εύκολα να πεθάνουν από υποθερμία εάν δεν διατηρούνται αρκετά ζεστά. Εάν η μαμά τους είναι εκεί, ξαπλώνοντας απλά δίπλα της θα έχουν αρκετή θερμότητα, όμως αν εμείς έχουμε αναλάβει το ρόλο της μαμάς τους, τότε θα χρειαστεί να κάνουμε και κάτι παραπάνω.
Οι κουβέρτες μπορούν να βοηθήσουν, όπως και οι θερμοφόρες, αλλά με προσοχή να μην χρησιμοποιήσουμε κάτι που είναι πολύ ζεστό ή μπορεί να προκαλέσει έγκαυμα στο νεογέννητο κουτάβι μας. Ο κτηνίατρός μας θα είναι σε θέση να μας καθοδηγήσει κατάλληλα.
Βοηθώντας ένα νεογέννητο κουτάβι να ουρήσει και να αφοδεύσει
Κάτι που ίσως πολλοί από εμάς να μην γνωρίζουμε είναι ότι τα νεογέννητα κουτάβια δεν μπορούν να ουρήσουν και να αφοδεύσουν από μόνα τους. Η μητέρα σκυλίτσα πρέπει να τα βοηθήσει να ουρήσουν και να αφοδεύσουν γλείφοντας τις κατάλληλες περιοχές αφού ταϊστούν τα κουτάβια.
Εάν δεν υπάρχει η μητέρα σκυλίτσα, θα χρειαστεί εμείς να αναλάβουμε αυτό το ρόλο κάνοντας απαλό μασάζ στις αντίστοιχες περιοχές (ουροποιητικό/πρωκτός) με ένα μαλακό πανί με ζεστό νερό (προσοχή όχι καυτό). Μπορούμε να ζητήσουμε από τον κτηνίατρό μας να μας δείξει τον σωστό τρόπο για να κάνουμε σωστά τη διαδικασία μέχρι το κουτάβι μας να μπορεί μόνο του να ουρεί και να αφοδεύει, στην ηλικία περίπου των τεσσάρων εβδομάδων. Τότε θα πρέπει να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε για την εκπαίδευση στο σπίτι!
Η πρώτη επίσκεψη στον κτηνίατρο
Σημαντικό μέρος της φροντίδας του νεογέννητου κουταβιού μας είναι να είμαστε πάντα εκεί όταν θα χρειαστεί τη βοήθειά μας. Και όπως ήδη αναφέρθηκε, ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας βοηθήσει δείχνοντάς μας τον τρόπο για τα βασικά σημεία της φροντίδας του μικρού μας φίλου. Επίσης, μπορεί να μεσολαβήσουν και άλλοι λόγοι για τους οποίους μπορεί να χρειαστεί να καλέσουμε ή να χρειαστεί να επισκεφθούμε άμεσα τον κτηνίατρό μας. Εάν για παράδειγμα το κουτάβι μας κάνει εμετό, βήχει, κλαίει ασταμάτητα, έχει ρινικές εκκρίσεις, δεν μπορεί να ουρήσει ή να αφοδεύσει με βοήθεια, έχει διάρροια ή απλά δεν τρώει ή δεν παίρνει βάρος, τότε σίγουρα θα πρέπει να επισκεφθούμε τον κτηνίατρο το συντομότερο δυνατό.
Ωστόσο, εάν το κουτάβι μας φαίνεται υγιές, πιθανά να μην χρειαστεί να επισκεφθούμε τον κτηνίατρό μας πριν την ηλικία των 4-6 εβδομάδων όπου γίνεται το πρώτο εμβόλιο. Ωστόσο, καλό θα ήταν, ήδη από την πρώτη μέρα της ζωής του νεογέννητου κουταβιού μας, να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας για να μας ενημερώσει κατάλληλα σχετικά και με την αποπαρασίτωση του τετράποδου φίλου μας.
Εκπαίδευση και κοινωνικοποίηση κουταβιού: Τι και πότε;
Μπορεί να θελήσουμε να εκπαιδεύσουμε το νεογέννητο κουτάβι μας με ένα crate, όμως στην πραγματικότητα δεν πρόκειται να έχει κάποιο αποτέλεσμα πριν την ηλικία περίπου των 7 – 8 εβδομάδων, δηλαδή πριν να είναι σε θέση να πραγματοποιεί τις ανάγκες του μόνο του χωρίς βοήθεια. Εισάγουμε το crate στην κατάλληλη ηλικία και με τον πιο φιλικό τρόπο στο κουτάβι μας, προσφέροντας του κάποια ανταμοιβή ή παιχνίδι όταν μπαίνει σε αυτό και κλείνοντάς το μέσα μόνο για λίγα λεπτά τη φορά.
Άλλα είδη απλής εκπαίδευσης και κοινωνικοποίησης μπορούν να ξεκινήσουν μέσα στις πρώτες εβδομάδες της ζωής του κουταβιού μας, όπως όταν το κρατάμε και το φωνάζουμε κοντά μας μόλις αρχίσει να εξερευνά. Θέλουμε να δεθεί μαζί μας και να συνηθίσει τη μυρωδιά, τη φωνή και το άγγιγμα μας.
Είναι επίσης καλή ιδέα να γνωρίσουμε και άλλα πρόσωπα στο νέο μας κουτάβι αυτή τη στιγμή. Αλλά καθώς πλησιάζει την ηλικία των οκτώ εβδομάδων, πρέπει να διαχειριστούμε προσεκτικά τη διαδικασία κοινωνικοποίησης, γιατί όλα τα κουτάβια περνούν από ένα στάδιο «φόβου». Οι αρνητικές εμπειρίες κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπορεί να είναι απίστευτα κρίσιμες και καθοριστικές για τη μετέπειτα ζωή του μικρού μας φίλου. Προχωράμε αργά και ακολουθούμε τα σημάδια που μας δίνει το ίδιο το κουτάβι μας. Και ας μην ξεχνάμε ότι η πρώτη επίσκεψη στον κτηνίατρο και η ηλικία πραγματοποίησής της είναι ζωτικής σημασίας στο πλαίσιο κοινωνικοποίησης του κουταβιού μας.
Πηγή: www.cesarsway.com
Ανάπτυξη Νεογέννητου Κατοικίδιου (Γατάκια & Ηλικιακά Στάδια Ανάπτυξης)
Εάν είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε όλα τα στάδια ανάπτυξης από τα οποία θα περάσει το γατάκι μας, θα είμαστε και σε θέση να διασφαλίσουμε ότι όλες οι ανάγκες του ικανοποιούνται πλήρως. Τα γατάκια μεγαλώνουν τόσο γρήγορα, οπότε δεν έχουμε παρά να απολαύσουμε αυτές τις πρώτες εβδομάδες της ζωής τους.
1 – 2 εβδομάδων
Τα νεογέννητα γατάκια είναι μικροσκοπικά - ζυγίζουν περίπου 100 g. Γεννιούνται με κλειστά μάτια και μπορεί να διατηρούν ακόμη μέρος του ομφάλιου λώρου στην κοιλιά τους. Τις δύο πρώτες εβδομάδες μετά τη γέννηση, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη μητέρα τους. Δεν μετακινούνται ιδιαίτερα, αλλά μπορούν να κινηθούν προς τη μητέρα και τα αδέρφια τους για να ζεσταθούν. Είναι σημαντικό να είναι σε στενή επαφή με τη μητέρα τους, καθώς δεν μπορούν να ρυθμίσουν από μόνα τους τη θερμοκρασία του σώματός τους για μερικές εβδομάδες και χρειάζονται τη ζεστασιά του σώματός της. Η μαμά γάτα γλείφει τα γατάκια στο οπίσθιο μέρος του σώματός τους για να τα διεγείρει να ουρήσουν και να αφοδεύσουν.
Τα γατάκια με το θηλασμό θα αποκτήσουν την ανοσία της μητέρας τους έναντι διαφόρων ασθενειών, επομένως είναι σημαντικό η μητέρα να είναι πλήρως εμβολιασμένη πριν την εγκυμοσύνη. Τα γατάκια λαμβάνουν αυτή την ανοσία μέσω του πρωτογάλακτος που παράγει η μητέρα τις πρώτες 24-48 ώρες μετά τη γέννηση. Αυτή η ανοσία συνήθως διαρκεί μέχρι τα γατάκια να είναι σε ηλικία κατάλληλη, ώστε να πραγματοποιήσουν τους πρώτους εμβολιασμούς.
Μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες το βάρος τους θα αυξηθεί και ο ομφάλιος λώρος θα ξεραθεί και θα πέσει.
Ο κτηνίατρός μας θα μας συμβουλεύσει κατάλληλα σε αυτή τη φάση σχετικά με την αναγκαιότητα αποπαρασίτωσης για τα εξωπαράσιτα, όπως είναι οι ψύλλοι.
3-4 εβδομάδων
Τα γατάκια μεγαλώνουν και αποκτούν καλύτερο έλεγχο της θερμοκρασίας τους. Τα μάτια τους πλέον θα είναι ανοιχτά και θα αρχίσουν να κάνουν τα πρώτα τους βήματα. Σε αυτό το στάδιο θα είναι δυνατό να ξεχωρίσουμε αν το γατάκι μας είναι αρσενικό ή θηλυκό.
Μια αμμολεκάνη μπορεί να χρησιμοποιηθεί τώρα, καθώς τα γατάκια θα αρχίσουν να κάνουν την ανάγκη τους οικειοθελώς - η μητέρα γάτα δεν θα χρειάζεται πλέον να τα γλείφει για αυτό το σκοπό, ωστόσο θα εξακολουθεί να πραγματοποιεί το μεγαλύτερο μέρος της περιποίησής τους. Η μητέρα γάτα θα αρχίσει να απογαλακτίζει τα γατάκια και μπορεί να θέλει να θηλάζει λιγότερο, καθώς αρχίσουν να βγαίνουν τα δόντια τους. Μπορεί να παρατηρήσουμε ότι τα γατάκια αρχίζουν να παίζουν ως ομάδα, ενώ παράλληλα θα αρχίσουν να αλληλεπιδρούν περισσότερο και με τους ανθρώπους. Αυτή είναι μια πραγματικά σημαντική στιγμή για τα γατάκια, καθώς σε αυτή τη φάση αρχίζουν να κοινωνικοποιούνται. Οι αλληλεπιδράσεις που βιώνουν τώρα θα αρχίσουν να διαμορφώνουν τη μελλοντική τους συμπεριφορά και τον χαρακτήρα τους.
Τα γατάκια θα πρέπει να υποβάλλονται σε θεραπεία αποπαρασίτωσης. Ο κτηνίατρός μας θα μας συμβουλεύσει κατάλληλα σχετικά με την αντιμετώπιση των ενδοπαρασίτων (σκουλήκια) του εντέρου και θα μας προτείνει το κατάλληλο προϊόν που θα χρησιμοποιήσουμε για αυτό το σκοπό.
5-6 εβδομάδων
Ο απογαλακτισμός έχει ξεκινήσει - τα γατάκια μπορεί να θηλάζουν περιστασιακά, αλλά θα αρχίσουν να τρώνε στερεά τροφή αρκετές φορές την ημέρα.
Η κίνηση, η όραση και η ακοή έχουν αναπτυχθεί καλά την 5η εβδομάδα της ζωής τους, αλλά δεν έχουν ακόμη φτάσει στα μέγιστα επίπεδα των ικανοτήτων που έχει μια ενήλικη γάτα! Σε αυτό το στάδιο θα πρέπει να μπορούν να χρησιμοποιούν με επιτυχία την αμμολεκάνη. Τα νεογιλά τους δόντια θα ανατείλουν. Τα γατάκια μπορεί να πονάνε κατά την έκφυση των δοντιών τους και μπορεί να αρχίσουν να μασούν τα πάντα στο σπίτι! Θα αρχίσουν τώρα σιγά σιγά να ανεξαρτητοποιούνται από τη μητέρα τους. Είναι σημαντικό τα γατάκια να είναι σε θέση να αποκτήσουν όσο το δυνατόν περισσότερες νέες εμπειρίες σε αυτή την περίοδο. Βεβαιωνόμαστε ότι τα γατάκια έχουν πολλά παιχνίδια και ερεθίσματα για εξερεύνηση, ώστε μεγαλώνοντας να έχουν αυτοπεποίθηση και να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν με επιτυχία κάθε νέα εμπειρία στη μετέπειτα ζωή τους.
Εάν υπάρχουν θετικές αλληλεπιδράσεις με ανθρώπους και άλλα ζώα, όπως σκύλους, σε αυτό το στάδιο της ζωής τους, θα μάθουν με αυτόν τον τρόπο να αποδέχονται, τόσο νέα άτομα, όσο και άλλα ζώα που υπάρχουν στο περιβάλλον τους. Τα γατάκια τα οποία αλληλεπιδρούν τακτικά με πολλούς ανθρώπους, είτε μέσω χειρισμών, είτε με χάδια για 30 έως 60 λεπτά την ημέρα θα έχουν πολύ μεγαλύτερη εξοικείωση με τους ανθρώπους αργότερα στη ζωή τους.
7-8 εβδομάδων
Τα γατάκια συνήθως απογαλακτίζονται πλήρως και μεταβαίνουν εξ’ ολοκλήρου σε στερεά τροφή στην ηλικία περίπου των 6-7 εβδομάδων. Φροντίζουμε να παρέχουμε στο γατάκι μας μια τροφή ανάπτυξης με την ένδειξη «kitten» και ποιοτική σύνθεση εμπλουτισμένη με όλα τα απαραίτητα θρεπτικά συστατικά που απαιτούνται για τη σωστή ανάπτυξη του μικρού μας φίλου. Συχνά ξεκινάμε βρέχοντας λίγο την ξηρή τροφή για να διευκολύνουμε την διαδικασία μάσησης και σταδιακά μειώνουμε το επίπεδο υγρασίας της τροφής, ώστε να μεταβεί ομαλά και να εξοικειωθεί με την ξηρή τροφή το γατάκι μας. Φυσικά πρέπει πάντα να υπάρχει διαθέσιμο καθαρό, φρέσκο πόσιμο νερό.
Σε αυτό το στάδιο θα αναπτύξουν αντιδράσεις που μοιάζουν με αυτές μιας ενήλικης γάτας, όπως η τάση φυγής, το ξαφνικό «πάγωμα» (ακινητοποίηση) ή η εκδήλωση επιθετικότητας αν τυχόν αισθανθούν μια πιθανή απειλή. Απολαμβάνουν το παιχνίδι στο πλαίσιο της κοινωνικοποίησης, αλλά θα αναπτύξουν ένα αίσθημα περιέργειας και για οικιακά είδη και αντικείμενα. Τους αρέσει να κρύβονται και να μπαίνουν σε χαρτόκουτα, τα οποία είναι εξαιρετική επιλογή για διαδραστικό παιχνίδι.
9-10 εβδομάδων
Η ανοσία που έχουν λάβει τα γατάκια από τη μητέρα τους μέσω του θηλασμού θα αρχίσει να εξασθενεί περίπου σε αυτό το διάστημα, επομένως τα γατάκια θα πρέπει να ξεκινήσουν τον εμβολιασμό τους στην ηλικία των 9 εβδομάδων. Τα γατάκια εμβολιάζονται κανονικά έναντι του ερπητοϊού της γάτας, του καλυκοϊού και της πανλευκοπενίας, ενώ όσα θα διαμένουν εκτός σπιτιού (ακόμη και περιστασιακά) συστήνεται να εμβολιάζονται και έναντι του ιού της λευχαιμίας (FeLV).
3 μηνών και μετά
Από την ηλικία των 3 μηνών και μετά μπορεί να αρχίσουν να χάνουν τα νεογιλά δόντια τους, καθώς ανατέλλουν τα μόνιμα δόντια των ενηλίκων. Καθώς μεγαλώνουν, θα προσπαθήσουν να αποκτήσουν κοινωνική ιεραρχία με τις υπόλοιπες γάτες με τις οποίες συναναστρέφονται - μερικές φορές αυτό σημαίνει ότι μπορεί να προκαλέσουν άλλες ενήλικες γάτες και να ενταθεί το κλίμα μεταξύ τους.
Τα γατάκια μπορούν να ωριμάσουν σεξουαλικά κοντά στην ηλικία των 6 μηνών, επομένως συχνά στειρώνονται από αυτή την ηλικία κι έπειτα, όταν το σωματικό τους βάρος είναι περίπου 2 κιλά.
Πηγή: www.vetlexicon.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Ανάπτυξη Νεογέννητου Κατοικίδιου (Κουτάβια)
Ευτυχώς είναι πολύ ασυνήθιστο για μια μαμά σκυλίτσα να μην μπορεί να μεγαλώσει μόνη της τα κουτάβια της. Το να αναλάβουμε εμείς αυτή την ευθύνη, να μεγαλώσουμε μια γέννα κουταβιών, είναι δικαίως αγχωτικό και απαιτεί πλήρη αφοσίωση για τις πρώτες 4 εβδομάδες της ζωής τους. Εάν είμαστε αντιμέτωποι με μια τέτοια κατάσταση, όπου πρέπει να φροντίσουμε νεογέννητα κουτάβια, θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας, ώστε να μας συμβουλεύσει κατάλληλα.
Πότε χρειάζονται τα κουτάβια τη δική μας φροντίδα εξ’ ολοκλήρου;
Συνήθως, τα κουτάβια δεν χρειάζονται εξ’ ολοκλήρου φροντίδα από εμάς. Είναι σπάνιο για μια σκυλίτσα να μην είναι σε θέση να παράγει επαρκή ποσότητα γάλακτος, ωστόσο σε ορισμένες δυσάρεστες περιπτώσεις, εάν η μητέρα από τα κουτάβια έχει πεθάνει, είναι άρρωστη ή τα έχει εγκαταλείψει, εκεί πρέπει εμείς να αναλάβουμε δράση. Εάν μπορεί να βρεθεί μια ανάδοχη μητέρα, τότε αυτό είναι ιδανικό, καθώς τα κουτάβια θα ανατραφούν φυσικά. Μια ανάδοχη μητέρα μπορεί να είναι μια σκυλίτσα που είτε έχει χάσει τα δικά της μωρά, είτε έχει λίγα κουτάβια ή ακόμη και ένα υγιές θηλυκό που φέρνοντάς το σε επαφή με τα κουτάβια θα μπορεί να παράξει γάλα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, ένα υγιές θηλυκό στα αρχικά στάδια της ψευδοκύησης με καθαρό μαστικό έκκριμα, εφόσον ο κτηνίατρός μας το θεωρεί κατάλληλο, θα μπορούσε να αποτελεί υποψήφια θετή μητέρα. Επίσης, εάν έχουμε μια πολύ μεγάλη γέννα με πολλά κουτάβια, η μητέρα μπορεί να μην είναι σε θέση να ταΐσει όλα τα κουτάβια, επομένως θα πρέπει να τα ταΐσουμε εμείς συμπληρωματικά με φόρμουλα γάλακτος, παρότι τα κουτάβια μπορούν να μείνουν με τη μητέρα τους θηλάζοντας σε διαφορετική χρονική στιγμή μεταξύ τους. Παράλληλα, ακόμα κι αν υπάρχει θετή μητέρα μπορεί να χρειαστεί να τα ταΐζουμε κι εμείς συμπληρωματικά.
Σημαντική παρατήρηση - εάν μια μητέρα δεν δέχεται και απορρίπτει ένα συγκεκριμένο κουτάβι από μια γέννα, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι υγιές και γι’ αυτό το απομακρύνει. Ακόμα κι αν δεν μας φαίνεται τίποτα μη φυσιολογικό σε αυτό το κουτάβι και ολοκληρώσουμε επιτυχώς την ανατροφή του μέχρι τον απογαλακτισμό, υπάρχει παρ’ όλ’ αυτά μεγάλη πιθανότητα να μην τα καταφέρουμε να το κρατήσουμε.
Πώς μπορώ να φέρω σε επαφή ορφανά κουτάβια με μια θετή μητέρα;
Θα πρέπει να είμαστε προσεκτικοί όταν θέλουμε να φέρουμε σε επαφή τα κουτάβια με μια υποψήφια ανάδοχη μητέρα. Η ανάδοχη μητέρα σκυλίτσα είναι πιο πιθανό να τα δεχτεί αν έχουν τη μυρωδιά της επάνω τους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αφήνοντας τα κουτάβια να έρθουν σε επαφή με το κρεβατάκι που κοιμάται η υποψήφια θετή μητέρα ή κάποια κουβέρτα της. Σε αυτή την περίπτωση καλό είναι να μην τα πλύνουμε πρώτα γιατί θα χαθεί η μυρωδιά. Αφού, λοιπόν, γίνει αυτή η διαδικασία και τα κουτάβια αποκτήσουν τη μυρωδιά της μητέρας, μετά από σύντομο χρονικό διάστημα μπορούμε να τα φέρουμε σε επαφή με την ανάδοχη μητέρα. Θα πρέπει να επιβλέπουμε προσεκτικά όλη τη διαδικασία για να διασφαλιστεί ότι η σκυλίτσα δέχεται τα κουτάβια και δεν τα βλάπτει.
Τι πρέπει να ταΐσω τα νεογέννητα κουτάβια;
Υπάρχουν διαθέσιμες φόρμουλες γάλακτος για κουτάβια στην αγορά με σύνθεση που έχει διαμορφωθεί κατάλληλα, ώστε να προσομοιάζει στο μητρικό γάλα. Το αγελαδινό γάλα και τα υποκατάστατα ανθρώπινου μητρικού γάλακτος δεν συνιστώνται, καθώς η ποσότητα πρωτεΐνης, λίπους και υδατανθράκων διαφέρει από αυτή στο γάλα των θηλυκών σκύλων, ενώ παράλληλα μπορεί να μην είναι καλά ανεκτά από τον οργανισμό του ζώου.
Είναι σημαντικό να παρασκευάζουμε και να χρησιμοποιούμε τη φόρμουλα γάλακτος σύμφωνα με τις οδηγίες του κατασκευαστή. Η αποτυχία αύξησης βάρους και η αδράνεια αποτελούν ενδείξεις υποσιτισμού, ωστόσο και η υπερβολική σίτιση μπορεί να είναι εξίσου επικίνδυνη για ένα κουτάβι. Είναι σημαντικό να ελέγχουμε το βάρος των κουταβιών, καθώς όσο αυξάνεται θα πρέπει να προσαρμόζουμε αντίστοιχα και την ποσότητα του γάλακτος (η οποία θα αυξάνεται).
Τα κουτάβια θα πρέπει να αυξάνουν το σωματικό τους βάρος κατά 5-10% την ημέρα για τις δύο πρώτες εβδομάδες της ζωής τους. Η αποτυχία ανάπτυξης με αυτόν τον ρυθμό μπορεί να υποδηλώνει υποσιτισμό ή κακή υγεία. Είναι καλό να ζυγίζουμε κάθε κουτάβι κάθε μέρα και να κρατάμε ενδεικτικά ένα διάγραμμα ανάπτυξης, ώστε να παρακολουθούμε ότι όλα τα κουτάβια μεγαλώνουν καλά. Θα πρέπει να τα ζυγίζουμε την ίδια ώρα κάθε φορά, π.χ. λίγο πριν να φάνε και σίγουρα θα πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη εάν το στομάχι και η ουροδόχος κύστη του κουταβιού είναι γεμάτα ή άδεια τη στιγμή της ζύγισης.
Πώς ταΐζω τα νεογέννητα κουτάβια;
Η φόρμουλα γάλακτος θα πρέπει να παρασκευάζεται εκ νέου κάθε φορά και να έχει θερμοκρασία που είναι καλά ανεκτή, κοντά στη θερμοκρασία σώματος.
Είναι πολύ σημαντικό να ταΐζουμε τα κουτάβια πολύ αργά, κρατώντας το κεφάλι τους ψηλά για να μπορούν να καταπιούν και να αποφευχθεί ο κίνδυνος εισρόφησης. Ο κτηνίατρός μας μπορεί να μας συμβουλέψει κατάλληλα σχετικά με τη διαδικασία.
Την πρώτη εβδομάδα της ζωής τους, ταΐζουμε τα κουτάβια χρησιμοποιώντας μια σύριγγα με μια προσαρτημένη πιπίλα. Το μπιμπερό μπορούμε να το χρησιμοποιήσουμε όταν τα κουτάβια θα έχουν αναπτύξει επαρκώς το αντανακλαστικό πιπιλίσματος.
Πρόσληψη πρωτογάλακτος
Το πρωτόγαλα είναι ένα ειδικό είδος γάλακτος που περιέχει μητρικά αντισώματα για την προστασία του κουταβιού κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής του. Τα νεογέννητα κουτάβια που δεν έλαβαν επαρκή ποσότητα πρωτογάλακτος είναι λιγότερο πιθανό να επιβιώσουν. Το πρωτόγαλα λειτουργεί μόνο εάν καταναλωθεί τις πρώτες 12 ώρες μετά τη γέννηση. Μετά από αυτό το χρονικό διάστημα, το πεπτικό σύστημα του κουταβιού μεταβάλλεται περνώντας στη διαδικασία διάσπασης των αντισωμάτων, αντί να τα αφήνει να απορροφηθούν αυτούσια, όπως είναι απαραίτητο. Επίσης, μετά τις πρώτες 12 ώρες αρχίζει να περιορίζεται η παραγωγή πρωτογάλακτος από την μητέρα και μεταβαίνει στο στάδιο παραγωγής κανονικού γάλακτος.
Έτσι, αν είναι εφικτό, μπορούμε να προσπαθήσουμε να μαζέψουμε πρωτόγαλα και να το χορηγήσουμε σε κάθε κουτάβι εντός των πρώτων 12 ωρών μετά τη γέννησή του, σε περίπτωση που δυσκολεύεται να θηλάσει.
Πόσο συχνά πρέπει να ταΐζω τα κουτάβια;
Τα νεογέννητα κουτάβια πρέπει να ταΐζονται κάθε 2 ώρες από τη γέννησή τους έως την ηλικία των 7 ημερών. Από 8-21 ημερών αυτό μπορεί να μειωθεί σε κάθε 3 ώρες. Η ποσότητα γάλακτος σε κάθε τάισμα θα πρέπει να αυξηθεί αναλογικά σε αυτή τη φάση , ώστε να προσαρμοστεί η ημερήσια πρόσληψη σύμφωνα με τα μεσοδιαστήματα ταΐσματος. Στην ηλικία των 4 εβδομάδων ενδείκνυται τα κουτάβια να ταΐζονται κάθε 4 ώρες, ενώ σε αυτή την ηλικία εισάγεται και η στερεή τροφή στη διατροφή των κουταβιών. Μεταξύ της ηλικίας των 5-6 εβδομάδων μπορούμε να μειώσουμε αργά και σταδιακά την ποσότητα του γάλακτος που δίνουμε και να αυξήσουμε την ποσότητα της στερεάς τροφής, εφόσον όλα τα κουτάβια τρέφονται επαρκώς και παίρνουν βάρος. Μέχρι την 6η εβδομάδα τα κουτάβια θα πρέπει να έχουν απογαλακτιστεί πλήρως και να τρέφονται εξ ολοκλήρου με τροφή για κουτάβια.
Τι άλλη φροντίδα χρειάζονται τα νεογέννητα κουτάβια;
Τα νεογέννητα κουτάβια πρέπει να διατηρούνται καθαρά και στεγνά. Μετά το τάισμα θα πρέπει να καθαρίζουμε το στόμα τους με ζεστό νερό και ένα καθαρό πανάκι, σκουπίζοντας τα καλά, ώστε να είναι στεγνή η περιοχή. Το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να ενθαρρύνουμε την ούρηση και την αφόδευση. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η μητέρα γλείφει και διεγείρει τις γεννητικές περιοχές των κουταβιών. Μπορούμε να αναπαράγουμε αυτή τη συνθήκη τρίβοντας την περιοχή με ζεστό, υγρό βαμβάκι. Αυτό θα πρέπει να γίνεται κάθε 2-4 ώρες μέχρι την ηλικία των 3 εβδομάδων, όταν θα είναι σε θέση να ουρήσουν και να αφοδεύσουν οικειοθελώς.
Σε τι περιβάλλον πρέπει να κρατήσουμε τα κουτάβια;
Τα νεογέννητα κουτάβια δεν είναι σε θέση να ρυθμίσουν τη θερμοκρασία του σώματός τους. Πρέπει να φυλάσσονται σε κλειστό ελεγχόμενο χώρο με θερμοκρασία μεταξύ 25-30 °C, που δεν εκτίθεται σε ρεύματα. Επίσης, μπορούμε να τα κρατάμε ζεστά με τη χρήση μπουκαλιών με ζεστό νερό (καλά ανεκτή θερμοκρασία) τυλιγμένα σε πετσέτες, με θερμοφόρες ή λάμπες υπέρυθρων. Οι θερμοφόρες πρέπει να είναι σχεδιασμένες ειδικά για ζώα και να είναι τυλιγμένες σε πετσέτες ή να τοποθετούνται κάτω από τα κρεβατάκια των κουταβιών. Εάν χρησιμοποιηθούν λανθασμένα, υπάρχει κίνδυνος πρόκλησης εγκαύματος στα κουτάβια, καθώς μπορεί να φτάσουν σε θερμοκρασίες μέχρι και 50 °C. Οι λάμπες υπέρυθρων δεν πρέπει να τοποθετούνται απευθείας πάνω από τα νεογέννητα, ενώ πρέπει να βρίσκονται σε απόσταση τουλάχιστον 15 εκατοστών. Καλό είναι να έχουμε ένα θερμόμετρο δωματίου στο χώρο που έχουμε τα κουτάβια.
Τα καλύμματα που σκεπάζουμε τα κουτάβια πρέπει να είναι μαλακά και ζεστά, π.χ. πετσέτες/κουβερτάκια, και να πλένονται εύκολα. Μια πάνα είναι καλή επιλογή για να ξεκινήσει η εκπαίδευση του κουταβιού - από την ηλικία των 3 εβδομάδων κι έπειτα. Θα πρέπει, επίσης, το κρεβατάκι τους να είναι μαλακό και ζεστό.
Πως αναπτύσσονται φυσιολογικά τα κουτάβια;
Τα νεογέννητα κουτάβια μπορούν να κουνιούνται ελαφρώς σύροντας τα ποδαράκια τους μετά τη γέννηση, επομένως θα πρέπει να εμφανίζουν κάποια κινητικότητα, αν και πιθανά να κοιμούνται για λίγο εάν έχουν γεννηθεί με καισαρική, εξαιτίας της χρήσης αναισθητικού στη μητέρα, στο πλαίσιο της χειρουργικής επέμβασης. Θα αρχίσουν να στέκονται στα πόδια τους μετά την ηλικία των 10 ημερών. Μέχρι την ηλικία των 3 εβδομάδων τα κουτάβια θα πρέπει να μπορούν να περπατήσουν. Τα κουτάβια γεννιούνται με κλειστά μάτια. Γενικά τα ανοίγουν μεταξύ 10 -14 ημερών.
Τα κουτάβια χρειάζονται κοινωνικοποίηση;
Η κοινωνικοποίηση είναι πολύ σημαντική για όλους τους σκύλους. Αυτή η περίοδος πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 4 εβδομάδων στα κουτάβια. Είναι σημαντικό τα κουτάβια να συνηθίσουν τους προσεκτικούς χειρισμούς μας και να εγκλιματιστούν στους καθημερινούς θορύβους και τις γενικότερες συνθήκες μιας ρουτίνας. Θα πρέπει να συνηθίσουν για παράδειγμα την ηλεκτρική σκούπα, το πιστολάκι για το στέγνωμα των μαλλιών, το αυτοκίνητο, το πλυντήριο ρούχων κ.λπ. Η εξοικείωση με το περιβάλλον διαβίωσής τους, τα βοηθάει να μην φοβούνται αυτές τις δραστηριότητες, αλλά να τις θεωρούν μέρος της καθημερινότητάς τους.
Είναι επίσης καλή ιδέα τα κουτάβια να έρχονται σε επαφή με άλλα ζώα. Βεβαιωνόμαστε ότι όλα τα ζώα με τα οποία έρχονται σε επαφή είναι πλήρως εμβολιασμένα, υγιή και ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να βλάψουν τα κουτάβια. Τα κουτάβια που τα μεγαλώνουμε εμείς παίρνοντας το ρόλο της μητέρας τους, γενικά δεν παρουσιάζουν μεγάλη ανοχή στις ασθένειες έως ότου εμβολιαστούν, επομένως είναι ζωτικής σημασίας όλα τα ζώα με τα οποία συναναστρέφονται να είναι απολύτως υγιή και κατάλληλα για να έρθουν σε επαφή. Η εκπαίδευση για την κοινωνικοποίηση των κουταβιών θα πρέπει να ενθαρρύνεται μόλις ολοκληρώσουν πλήρως το πρόγραμμα εμβολιασμού τους.
Σε ποια ηλικία μπορούν να εμβολιαστούν τα κουτάβια;
Τα κουτάβια μπορούν να εμβολιαστούν από την ηλικία των 6 εβδομάδων. Ο πρώιμος εμβολιασμός μπορεί να είναι επωφελής σε κουτάβια που έχουν ανατραφεί κυρίως από εμάς και δεν έχουν λάβει την απαιτούμενη προστασία που χρειάζονται από το μητρικό γάλα (ανεπαρκής πρόσληψη πρωτογάλακτος).
Εάν ανησυχούμε για κάτι, καλό είναι να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας. Τα νεογέννητα ζώα είναι πολύ ευαίσθητα και η υγεία τους κινδυνεύει άμεσα εάν οι ανάγκες τους δεν καλύπτονται πλήρως. Μετά τη γέννηση κάθε κουτάβι πρέπει να αυξάνει σταδιακά το βάρος του μέρα με τη μέρα – εάν δεν υφίσταται κάτι τέτοιο θα πρέπει να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρο μας.
Πηγή: www.vetlexicon.com
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
Ανάπτυξη Νεογέννητου Κατοικίδιου (Φροντίδα Νεογέννητων Κουνελιών)
Υποψιαζόμαστε ότι το κουνελάκι μας είναι έγκυος; Παρακάτω ακολουθούν μερικές χρήσιμες συμβουλές σχετικά με την προετοιμασία του κλουβιού για την επερχόμενη εγκυμοσύνη, καθώς και όλα όσα χρειάζεται να γνωρίζουμε για τη φροντίδα των νεογέννητων κουνελιών.
Μέρος 1ο
Προετοιμασία για τον ερχομό των μωρών
- Παρέχουμε στη μανούλα μια ποιοτική διατροφή. Η διατροφή του κουνελιού μας δεν θα διαφέρει πολύ κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης ή του θηλασμού, ωστόσο είναι πολύ σημαντικό να του προσφέρουμε μια διατροφή υψηλής ποιότητας. Θα πρέπει επίσης να έχει συνεχή πρόσβαση σε καθαρό νερό, το οποίο πρέπει να ανανεώνουμε δύο έως τρεις φορές την ημέρα. Στην περίοδο τόσο της εγκυμοσύνης, όσο και του θηλασμού μπορούμε να χορηγούμε στο κουνελάκι μας συμπληρωματικά χόρτο alfalfa, έτσι ώστε να αυξηθεί η πρόσληψη πρωτεΐνης. Ο κτηνίατρός μας θα μας συμβουλέψει κατάλληλα, σχετικά με τις ενδεδειγμένες επιλογές τροφής.
- Χωρίζουμε το αρσενικό από το θηλυκό. Είναι απίθανο το αρσενικό κουνέλι να θελήσει να βλάψει τα νεογέννητα. Ωστόσο, ενδεχομένως να γονιμοποιήσει ξανά το θηλυκό, αμέσως μόλις γεννήσει, με αποτέλεσμα την πρόκληση μια νέας εγκυμοσύνης πριν την ολοκλήρωση του απογαλακτισμού των νεογέννητων της πρώτης γέννας. Για να αποφύγουμε ένα τέτοιο ανεπιθύμητο συμβάν, θα πρέπει να χωρίσουμε τα δύο κουνέλια, προς το τέλος της εγκυμοσύνης, πριν από τη γέννα.
- Ιδανικά, θα πρέπει να κρατάμε το αρσενικό αρκετά κοντά στο θηλυκό, έτσι ώστε να έρχονται σε επαφή, ακόμη κι εφόσον βρίσκονται σε ξεχωριστό κλουβί το καθένα. Τα κουνέλια αναπτύσσουν ισχυρούς δεσμούς μεταξύ τους, έτσι η παρουσία του αρσενικού θα μειώσει το περιττό άγχος που νιώθει το θηλυκό κουνέλι, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, όσο και της γέννας.
- Ετοιμάζουμε κάποιο χώρο-κουτί (από χαρτόνι είναι μια καλή επιλογή) που θα γίνει η φωλιά για τα νεογέννητα κουνελάκια. Τα κουνελάκια όταν γεννιούνται είναι χωρίς τρίχωμα και χρειάζονται συνεχώς ζεστασιά στην αρχή. Η προετοιμασία μιας φωλιάς με όλα τα απαραίτητα υποστρώματα, θα μας βοηθήσει να κρατήσουμε τα νεογέννητα ζεστά και συγκεντρωμένα σε ένα μέρος. Το κουτί που θα χρησιμοποιήσουμε ως φωλιά θα πρέπει να είναι ελαφρώς μεγαλύτερο από τη μητέρα, αλλά όχι πολύ μεγάλο, ώστε να μην απομακρύνονται τα νεογέννητα κουνελάκια από το κουτί.
- Βάζουμε μια γενναιόδωρη χούφτα χόρτο στο κουτί, τοποθετούμε το υπόστρωμα που έχουμε επιλέξει και από πάνω βάζουμε μια καθαρή πετσέτα χωρίς χαλαρές κλωστές, στις οποίες μπορεί να μπλεχτούν τα νεογέννητα.
- Το θηλυκό μπορεί να ανακατέψει το υπόστρωμα στο κουτί ή ακόμα και να προσθέσει στη φωλιά λίγο από το τρίχωμά της, κάτι που συνήθως αποτελεί σημάδι ότι η μέρα της γέννησης πλησιάζει σύντομα.
- Βεβαιωνόμαστε ότι έχουμε τοποθετήσει το κουτί της φωλιάς στην αντίθετη πλευρά του κλουβιού από το κουτί περιττωμάτων της μητέρας, ώστε να αποφευχθούν τυχόν επιπλοκές με τα νεογέννητα κουνελάκια.
- Θα πρέπει επίσης να τοποθετήσουμε το κλουβί σε έναν ήσυχο και σκοτεινό χώρο. Η υπερβολική δραστηριότητα γύρω από τη μητέρα και τα νεογέννητα μπορεί να της προκαλέσει έντονο άγχος.
Μέρος 2ο
Φροντίδα νεογέννητων κουνελιών
- Ελέγχουμε τα νεογέννητα. Η εγκυμοσύνη στα κουνέλια διαρκεί περίπου 31 έως 33 ημέρες. Το θηλυκό δεν χρειάζεται συνήθως κάποια βοήθεια με τη διαδικασία του τοκετού, η οποία συνήθως συμβαίνει τη νύχτα ή τις πολύ πρωινές ώρες. Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα θα ξυπνήσουμε ένα πρωί και θα αντικρύσουμε ξαφνικά τα νεογέννητα κουνελάκια. Θα πρέπει να ελέγξουμε αμέσως εάν κάποιο από τα μωρά δεν τα κατάφερε και δεν επέζησε μετά τη γέννηση. Ίσως χρειαστεί να τραβήξουμε για λίγο τη μητέρα προς τα έξω, δελεάζοντάς την με μια λιχουδιά, για να αποκτήσουμε πρόσβαση στο κουτί της φωλιάς και αν υπάρχει κάποιο νεκρό μωρό να το απομακρύνουμε.
- Θα πρέπει επίσης να απομακρύνουμε τυχόν υπολείμματα ιστών ή του πλακούντα μετά τη γέννα από το κουτί.
- Δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε να πιάσουμε τα μωρά καθώς η μητέρα θα είναι ήδη συνηθισμένη στη μυρωδιά μας.
- Ζεσταίνουμε τα νεογέννητα εάν χρειαστεί. Εάν η μητέρα γέννησε κάποιο μωρό εκτός φωλιάς, τότε θα πρέπει να το τοποθετήσουμε στο κουτί. Συχνά, τα μωρά που βρίσκονται εκτός φωλιάς είναι αρκετά κρύα και χρειάζονται ζεστασιά. Για να το κάνουμε με ασφάλεια, γεμίζουμε ένα μπουκάλι με ζεστό νερό (όχι καυτό, να είναι ανεκτή θερμοκρασία και σε εμάς) και τοποθετούμε το μπουκάλι κάτω από την πετσέτα και το υπόστρωμα στο κουτί της φωλιάς. Τα νεογέννητα δεν πρέπει να έρχονται σε άμεση επαφή με το μπουκάλι γιατί πιθανότατα θα είναι πολύ ζεστό.
- Παρέχουμε στη μητέρα συνεχή πρόσβαση σε τροφή και νερό. Η κατανάλωση τροφής είναι κατά βούληση όσο θηλάζει τα νεογέννητα. Αυτό γίνεται για να διασφαλιστεί ότι παράγει αρκετό γάλα για να ταΐσει επαρκώς τα νεογέννητα κουνελάκια. Ανανεώνουμε καθημερινά την τροφή και το νερό, καθώς θα πίνει περισσότερο από το κανονικό.
- Επίσης, διασφαλίζοντας ότι η μητέρα λαμβάνει τη σωστή διατροφή, μειώνεται και η πιθανότητα εκδηλώσεων κανιβαλισμού προς τα μωρά.
- Έλεγχος ενδείξεων θηλασμού. Το φυσικό ένστικτο της μητέρας είναι να μένει μακριά από τη φωλιά τις περισσότερες φορές, οπότε δεν πρέπει να ανησυχήσουμε αν δεν τη δούμε να θηλάζει, κάτι που θα συμβαίνει μόνο μία ή δύο φορές την ημέρα. Έτσι, αναζητούμε σημάδια ότι έχει θηλάσει. Τα μωρά θα είναι ζεστά και η κοιλιά τους θα φαίνεται στρογγυλή από το τάισμα. Θα είναι επίσης ήσυχα, αντί να κάνουν θορύβους σαν τα μικρά γατάκια, αν τρέφονται καλά.
- Επικοινωνούμε αμέσως με τον κτηνίατρό μας εάν η μητέρα δεν θηλάζει. Εάν τα μωρά είναι αδύναμα (ανταποκρίνονται ελάχιστα στους χειρισμούς), αν η κοιλιά τους είναι «βυθισμένη προς τα μέσα» και έχουν ζαρωμένο δέρμα (που προκαλείται από αφυδάτωση), τότε η μητέρα δεν τα θηλάζει σωστά και θα πρέπει να επισκεφθούμε αμέσως τον κτηνίατρό μας.
- Αν η μητέρα έφτιαξε το κουτί της φωλιάς —ειδικά αν τράβηξε λίγο από τo τρίχωμά της— τότε δείχνει ενδιαφέρον και εκδηλώνει τα μητρικά της ένστικτα. Το πρόβλημα μπορεί να μην είναι με την εκδήλωση της μητρικής συμπεριφοράς, αλλά με την παραγωγή γάλακτος. Ο κτηνίατρός μας, εφόσον επιβεβαιώσει αυτή την περίπτωση, θα παρέχει την κατάλληλη αγωγή διορθώνοντας το πρόβλημα.
- Θα πρέπει επίσης να επικοινωνήσουμε με τον κτηνίατρό μας εάν τα νεογέννητα κουνελάκια είναι περισσότερα από οκτώ, καθώς αυτός μπορεί να είναι πολύ μεγάλος αριθμός για να τα υποστηρίξει όλα η μητέρα. Εάν η μητέρα έχει περισσότερα από οκτώ μωρά ή τα εγκαταλείψει και δεν τα θηλάσει, τότε ο κτηνίατρός μας πιθανά να μας δώσει οδηγίες για το τάισμα των μωρών με μπιμπερό. Ωστόσο, τα αποτελέσματα είναι συχνά ανεπιτυχή επειδή δεν υπάρχει φόρμουλα 100 τοις εκατό προσαρμοσμένη σε νεογέννητα κουνέλια.
- Διατηρούμε το κουτί της φωλιάς καθαρό. Τα μωρά θα ουρούν και θα αφοδεύουν στο κουτί μέχρι να μεγαλώσουν αρκετά, ώστε τελικά να βγουν από εκεί μόνα τους, επομένως θα πρέπει να καθαρίζουμε το κουτί καθημερινά, ανανεώνοντας με μια καινούρια καθαρή πετσέτα στο κάτω μέρος, αλλά και αλλάζοντας ταυτόχρονα και το υπόστρωμα.
- Προσαρμόζουμε τη διατροφή των μικρών. Τα μωρά μπορεί να αρχίσουν να τσιμπολογούν από το χόρτο και τα πέλλετ, ήδη από την ηλικία των δύο μόλις εβδομάδων μετά τη γέννηση. Για τα νεαρά κουνελάκια, μέχρι την ηλικία των 6 μηνών προτιμάται το χόρτο alfalfa και τα πέλλετ που είναι αντίστοιχα εμπλουτισμένα με alfalfa. Ωστόσο, δεν πρέπει να σταματήσουν να θηλάζουν για οκτώ ολόκληρες εβδομάδες μετά τη γέννησή τους. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, τα μωρά θα μειώσουν σιγά σιγά το θηλασμό και θα αυξήσουν την κατανάλωση χόρτου και πέλλετ, αλλά είναι σημαντικό να συνεχίσουν να θηλάζουν, καθώς το μητρικό γάλα παρέχει αντισώματα έναντι πολλών παθογόνων μικροοργανισμών. Εάν απογαλακτιστούν πολύ νωρίς, το ανοσοποιητικό τους σύστημα μπορεί να μην είναι ακόμη αρκετά ισχυρό χωρίς αυτά τα αντισώματα.
- Θα πρέπει επιπλέον να αποφεύγουμε να ταΐζουμε τα κουνελάκια χόρτα, από πολύ νωρίς, λόγω του ενδεχόμενου κινδύνου πεπτικών επιπλοκών. Μπορούμε να δοκιμάσουμε μικροσκοπικά κομμάτια ενός λαχανικού κάθε φορά ξεκινώντας περίπου από την ηλικία των δύο μηνών, αλλά σε περίπτωση που προκληθούν εντερικά προβλήματα, όπως διάρροια, τότε το αφαιρούμε αμέσως από τη διατροφή του κουνελιού. Καλές επιλογές για αρχή είναι το μαρούλι romaine και το λάχανο kale.
- Οι χειρισμοί καλό είναι να ξεκινάνε από την ηλικία των οκτώ εβδομάδων. Μέχρι να απογαλακτιστούν, τα μωρά θα είναι πολύ ευαίσθητα σε ασθένειες και βακτήρια. Θα πρέπει να πλένουμε καλά τα χέρια μας όποτε χρειαστεί να χειριστούμε τα μωρά μέχρι να απογαλακτιστούν. Μετά από αυτό το στάδιο, επιδιώκουμε να τα χειριζόμαστε πιο συχνά, ώστε να εξοικειωθούν μαζί μας και να εξημερωθούν.
Tips
- Δεν ανησυχούμε που η μητέρα δεν περνάει χρόνο με τα μωρά. Τα κουνέλια δεν περνούν χρόνο με τα μωρά τους μετά τη γέννησή τους, όπως κάνουν οι γάτες και οι σκύλοι, καθώς στην άγρια φύση αυτή η συμπεριφορά (η οποία εκδηλώνεται ενστικτωδώς) θα τραβούσε την προσοχή στη φωλιά. Τα κουνέλια μπαίνουν στη φωλιά για να ταΐσουν τα μωρά τους μόνο μία ή δύο φορές την ημέρα.
- Προσπαθούμε πάντα να επαναφέρουμε ένα μωρό εάν είναι «νεκρό» ή έχει παγώσει.
- Τα μωρά κουνελάκια γεννιούνται χωρίς τρίχωμα και με κλειστά μάτια.
keyboard_arrow_left
keyboard_arrow_right
