Η  αποβολή είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει την απώλεια ενός εμβρύου πριν από τη γέννηση και στο άλογο αυτό σημαίνει ότι η φοράδα χάνει το πουλάρι πριν από τις 300 ημέρες εγκυμοσύνης. Μετά από τις 300 ημέρες, η απώλεια του πουλαριού ονομάζεται γέννηση, συνήθως πρόωρος τοκετός. Εάν η αποβολή εμφανιστεί πολύ νωρίς στην εγκυμοσύνη (λιγότερο από 100 ημέρες) μπορεί να μην υπάρχουν ενδείξεις ότι η φοράδα έχει αποβάλει.

Ποιες είναι οι αιτίες της  αποβολής;

Υπάρχουν πολλές αιτίες για τις αποβολές και αυτές μπορούν να χωριστούν σε μολυσματικές και μη μολυσματικές αιτίες. Οι περισσότερες αποβολές εμφανίζονται μεμονωμένα, αλλά υπάρχει περίπτωση να εμφανιστούν και ομαδικές αποβολές εάν προκαλούνται εξ αιτίας ενός μολυσματικού παράγοντα.

Ποιες είναι οι μη μολυσματικές αιτίες;

Εμβρυϊκοί παράγοντες

• Η διπλή σύλληψη μπορεί να οδηγήσει σε αποβολή, καθώς η φοράδα δεν μπορεί να κυοφορήσει δίδυμα. 
• Τα γενετικά ελαττώματα του πουλαριού μπορεί  να έχουν ως αποτέλεσμα το πουλάρι να πεθαίνει στη μήτρα.
• Ο ελαττωματικός πλακούντας. Εάν ο πλακούντας δεν είναι μεγάλος ή υγιής  για να στηρίξει το έμβρυο, τότε το έμβρυο θα πεθάνει.
• Αναστροφή του ομφάλιου λώρου. Μερικές φορές ο ομφάλιος λώρος αναστρέφει τη παροχή αίματος, προκαλώντας το θάνατο του εμβρύου.

Μητρικοί παράγοντες

• Η ηλικία της φοράδας. Η πιθανότητα της  αποβολής αυξάνεται καθώς μεγαλώνει η φοράδα.
• Η ασθένεια της φοράδας. Εάν η φοράδα είναι άρρωστη για έναν άλλο λόγο, όπως μια λοίμωξη, μπορεί  να ανασταλεί  η πρόοδος της εγκυμοσύνης.
• Ο υποσιτισμός της φοράδας. Εάν η φοράδα είναι υποσιτισμένη, υπάρχουν μικρές πιθανότητες να ολοκληρωθεί η εγκυμοσύνη της.
• Νευρική συμπεριφορά της φοράδας. Εάν η φοράδα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γίνει πολύ νευρική, μπορεί η κύηση να διακοπεί. Επομένως για να αποφύγουμε την αποβολή της φοράδας από αυτό το λόγο, πρέπει να της εξασφαλίσουμε ησυχία και ηρεμία και ει δυνατόν να αποφύγουμε τις μετακινήσεις της.

Ποιες είναι οι κύριες λοιμώδεις αιτίες της αποβολής;

Η σημαντικότερη λοιμώδης αιτία αποβολής της φοράδας είναι ο ιός του έρπητα των ιπποειδών. Αυτός ο ιός εμφανίζεται συχνά στις εγκαταστάσεις και προκαλεί ομαδικές αποβολές στις εγκυμονούσες φοράδες. Οι φοράδες μπορεί να εμβολιαστούν ενάντια σε αυτόν τον ιό στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης. Επίσης αποβολή προκαλούν και οι βακτηριακές λοιμώξεις της μήτρας ή του πλακούντα.

Πώς θα ξέρω αν η φοράδα μου απέβαλε;

Εάν η φοράδα αποβάλλει στα αρχικά στάδια της εγκυμοσύνης, μπορεί να μην εμφανίσει κανένα κλινικό σύμπτωμα και μπορεί να επιστρέψει στην κανονικότητα.

Τι πρέπει να κάνω αν νομίζω ότι η φοράδα μου απέβαλε;

Επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας. Είναι συνετό να διαχωρίσετε την φοράδα από άλλες έγκυες φοράδες, χωρίς όμως να στρεσάρετε υπερβολικά την φοράδα. Κρατήστε τη φοράδα ήσυχη ενώ περιμένετε τον κτηνίατρό σας. Εάν βρήκατε το πουλάρι  ή τον πλακούντα, τοποθετήστε τα σε μία καθαρή πλαστική σακούλα ( φορέστε γάντια για να το κάνετε αυτό).

Πώς θα μάθει ο κτηνίατρός μου γιατί η φοράδα  μου απέβαλε;

Ο κτηνίατρός σας θα διεξάγει μία πλήρη κλινική εξέταση στη φοράδα σας, συμπεριλαμβανομένης μιας ορθικής εξέτασης και της εξέτασης του αναπαραγωγικού συστήματος. Ο κτηνίατρός σας θα θέλει επίσης να γνωρίζει λεπτομέρειες σχετικά με το αναπαραγωγικό και ιατρικό ιστορικό των φοράδων σας.

Ο κτηνίατρός σας θα εξετάσει επίσης το έμβρυο και τον πλακούντα, οπότε είναι σημαντικό να διατηρήσετε αυτή την πλαστική σακούλα. Μπορεί να χρειαστεί να στείλετε το έμβρυο και τον πλακούντα σε ένα εργαστήριο για περαιτέρω δοκιμές για να προσδιοριστεί τι προκάλεσε την αποβολή. Εάν ο κτηνίατρός σας υποπτεύεται μια λοιμώδη αιτία, θα πάρει ένα δείγμα αίματος από την φοράδα και θα κάνει τεστ για τον ιό του έρπητα των ιπποειδών.

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

NutriHorse® Breeder

Δείτε το

NutriHorse® Elektrolyt

Δείτε το

NutriHorse® Elektrolyt Paste

Δείτε το

NutriHorse® Repro

Δείτε το

NutriHorse® Standard

Δείτε το

NutriHorse® Amino Sol

Δείτε το

Οίστρος: το σύνολο των φαινομένων που συνοδεύουν την ωοθυλακιορρηξία
Οιστρικός κύκλος: οι κυκλικά επαναλαμβανόμενες φυσιολογικές μεταβολές που προκαλούνται από τις ορμόνες του αναπαραγωγικού συστήματος στα περισσότερα θηλαστικά θηλυκού γένους

Μια κανονική μέσου μεγέθους γάτα θα εμφανίσει τον πρώτο της οίστρο στην ηλικία των 5-8 μηνών περίπου, έχοντας ένα μέσο σωματικό βάρος που θα προσεγγίζει τα 2 κιλά. Οι γάτες που ζουν έξω τείνουν να φτάνουν σε αναπαραγωγική ωριμότητα νωρίτερα από όσες μεγαλώνουν εντός σπιτιού, καθώς επίσης οι μακρύτριχες φυλές φαίνεται να ολοκληρώνουν την ανάπτυξη του γεννητικού τους συστήματος αργότερα σε σχέση με τις κοντότριχες. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί κανόνα και δεν υφίσταται πάντα. Οι γάτες Περσίας (Persian) αναπτύσσονται με βραδύτερο ρυθμό, φτάνοντας σε σεξουαλική ωριμότητα στην ηλικία των 12-16 μηνών κατά μέσο όρο. Από την άλλη, οι φυλές Βιρμανίας (Burmese) και Σιάμ (Siamese) φτάνουν σε αναπαραγωγική ωριμότητα σχετικά νωρίς, στην ηλικία των 4-6 μηνών.
Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο χρονικό εύρος, όσον αφορά στη φυσιολογία του οιστρικού κύκλου της γάτας. Κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγικής περιόδου, σε γενικές γραμμές από τον Φεβρουάριο έως τον Οκτώβριο, μια γάτα θα εμφανίζει οίστρο κάθε 14-21 ημέρες, εκτός εάν μεσολαβήσει μια ενδεχόμενη εγκυμοσύνη ή κάποια πάθηση που θα επηρεάσει την κατάσταση υγείας της. 
Η περίοδος αναπαραγωγής κορυφώνεται στις αρχές της άνοιξης και στα μέσα του καλοκαιριού. Σε αυτό το χρονικό διάστημα τα γατάκια από την πρώτη και τη δεύτερη γέννα μεγαλώνουν και αρχίζουν να αυτονομούνται. Η τρίτη γέννα θα ακολουθήσει προς τα τέλη του φθινοπώρου.

Μια θηλυκή γάτα περνάει μέσα από διάφορα στάδια κατά τη διάρκεια ενός οιστρικού κύκλου:
Το χρονικό διάστημα κατά το οποίο  γίνεται το ζευγάρωμα ονομάζεται οίστρος. Πριν από τον οίστρο προηγείται ένα άλλο στάδιο, το οποίο ονομάζεται πρόοιστρος, κατά τη διάρκεια του οποίου το θηλυκό προσελκύει τα αρσενικά, αλλά δεν είναι δεκτικό στην προσέγγιση τους, αλλά όσο πλησιάζει προς τη φάση του οίστρου αυτό αλλάζει. Προς το τέλος του πρόοιστρου, το θηλυκό γίνεται πιο δεκτικό απέναντι στο αρσενικό, αρχίζει να πλησιάζει το αρσενικό περισσότερο, ενώ συχνά μπορεί να σηκώνει την ουρά της όταν την προσεγγίζει ένας αρσενικός γάτος. Σε αυτή τη φάση η θηλυκή γάτα μπορεί να καλεί το αρσενικό με μια «παραπονεμένη» κραυγή. Επίσης, η όρεξή της μπορεί να μειωθεί. Ο πρόοιστρος διαρκεί κατά μέσο όρο περίπου 1-3 ημέρες. Με τη μετάβαση στο στάδιο του οίστρου, το θηλυκό δέχεται το αρσενικό για ζευγάρωμα. Ο οίστρος διαρκεί περίπου 3-7 ημέρες, αν και σε ορισμένες γάτες μπορεί να διαρκέσει έως και 19 ημέρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σε αντίθεση με έναν θηλυκό σκύλο, δεν υπάρχει κάποια αιματηρή έκκριση από το αιδοίο της γάτας κατά τη διάρκεια του οιστρικού κύκλου, ενώ σε ορισμένες γάτες η συμπεριφορά τους είναι τόσο αμετάβλητη, καθιστώντας τον προσδιορισμό του οίστρου αρκετά δύσκολο. Από την άλλη, μερικές γάτες έχουν τόσο επιδεικτική συμπεριφορά που μπορεί να φωνάζουν τόσο έντονα και γοερά, κάνοντας τους ιδιοκτήτες τους να ανησυχούν και να νομίζουν ότι η γατούλα τους μπορεί να πονάει!
Είναι σημαντικό επίσης να αναφερθεί, ότι η ωοθυλακιορρηξία στη γάτα συμβαίνει μόνο κατά τη διάρκεια του ζευγαρώματος, σε κάθε ζευγάρωμα. Εάν δεν υπάρξει ωοθυλακιορρηξία και εγκυμοσύνη, η γάτα μπαίνει σε ένα άλλο στάδιο που ονομάζεται άνοιστρος, μια αδρανή περίοδο η οποία διαρκεί κατά μέσο όρο 1-2 εβδομάδες. Όταν κορυφώνεται η αναπαραγωγική περίοδος, στις αρχές της άνοιξης και στα μέσα του καλοκαιριού, αυτή η περίοδος αδράνειας μπορεί να είναι αρκετά σύντομη ή σιωπηλή, επομένως μπορεί να φαίνεται σα να μη διακόπτεται καθόλου ο οίστρος! Κατά τους χειμερινούς μήνες ο άνοιστρος ποικίλλει σε διάρκεια ανάλογα με τη γεωγραφική θέση που διαβιούν οι γάτες και την αντίστοιχη φωτοπερίοδο.

Εάν υπάρξει ωοθυλακιορρηξία, κατόπιν συνουσίας, αλλά δεν ακολουθήσει γονιμοποίηση και εγκυμοσύνη, τότε ακολουθεί το στάδιο του δίοιστρου. Ο δίοιστρος διαρκεί κατά μέσο όρο περίπου 35 ημέρες και η γάτα δεν θα παρουσιάσει καμία αναπαραγωγική συμπεριφορά για μια περίοδο κατά μέσο όρο κοντά στις 50 ημέρες.

Ζευγάρωμα
Ο αρσενικός γάτος θα φτάσει σε αναπαραγωγική ωριμότητα λίγο αργότερα σε σχέση με τη θηλυκή γάτα περίπου στην ηλικία των 7-9 μηνών. 
Σε συνθήκες εκτροφής οι θηλυκές γάτες δεν θα συμμετάσχουν στη διαδικασία του ζευγαρώματος από τον πρώτο οίστρο, αλλά μετά από κάποιους οίστρους, έτσι ώστε να είναι πλήρως ώριμες για μια επιτυχή κυοφορία. Από την άλλη οι γάτες που ζουν έξω θα ζευγαρώσουν εύκολα με περισσότερα από ένα αρσενικά κατά τη διάρκεια του οίστρου πολλές φορές. Αυτό μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα τα γατάκια από μια γέννα να έχουν διαφορετικό πατέρα!
Οι γάτες ζευγαρώνουν τη νύχτα κατά προτίμηση. Το θηλυκό θα προσελκύσει το αρσενικό με ένα συγκεκριμένο φωνητικό κάλεσμα μόνο κατά την περίοδο του οίστρου. Η διαδικασία του ζευγαρώματος μπορεί να επαναληφθεί αρκετές φορές κατά τη διάρκεια της νύχτας. 

Πηγή: www.cathealth.com

Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι η έγκυος φοράδα απαιτεί ιδιαίτερη φροντίδα διότι η εγκυμοσύνη κάνει το ζώο  ευάλωτο και εύθραυστο. Η εγκυμοσύνη διαρκεί 11-12 μήνες. Η έγκυος φοράδα θέλει προσοχή και προστασία όχι όμως σε υπερβολικό βαθμό.

Πώς  θα αντιμετωπίσω  την εγκυμοσύνη της φοράδας;

Όπως και με την ανθρώπινη εγκυμοσύνη, οι πρώτες μέρες της κύησης είναι οι πιο κρίσιμες. Κατά τη διάρκεια του πρώτου μήνα, υπάρχει πιθανότητα 10-15% αποβολής.  Η πρόωρη εμβρυϊκή απώλεια μπορεί να προκληθεί από τα ακόλουθα προβλήματα:

• Στρες
• Ασθένεια
• Λοίμωξη της μήτρας
• Ορμονικές ανωμαλίες
• Δίδυμα

Μετά την σύλληψη, η εγκυμοσύνη μπορεί να επιβεβαιωθεί με υπερηχογράφημα ή ψηλάφηση σε ηλικία περίπου 30-35 ημέρες. Είναι λογικό να επιβεβαιωθεί αυτό σε 45, 60 ή 90 ημέρες.

Μετά  την επιβεβαίωση της εγκυμοσύνης απαιτείται τακτική αποπαρασίτωση,  εμβολιασμοί, άσκηση και  ισορροπημένη διατροφή ώστε να βοηθήσετε στην εξασφάλιση υγιούς εγκυμοσύνης και επιτυχούς γέννας.

Πώς μπορώ να βοηθήσω στην επιτυχία της εγκυμοσύνης;

Η σωστή διαχείριση της φοράδας είναι απαραίτητη για την επιτυχή κύηση. Η φοράδα σας πρέπει να βρίσκεται σε καλή φυσική κατάσταση και πιθανώς να πάρει βάρος. Αποφύγετε το στρες, καθώς αυτό μπορεί να προκαλέσει μείωση της προγεστερόνης που βοηθά στη διατήρηση της εγκυμοσύνης. Η ασθένεια  ή ο πυρετός μπορεί να προκαλέσει το σύστημα των φοράδων να εκκρίνει προσταγλανδίνες οι οποίες μπορεί να προκαλέσουν αποβολή. 

ΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ:

• ΠΡΕΠΕΙ:
  •  Δώστε θρεπτικές χορτονομές
  • Χορηγήστε ισορροπημένη διατροφή
  • Εμβολιάστε και κάνετε τακτικά αποπαρασίτωση
  • Συνεχίστε τη τακτική φροντίδα των οπλών και την οδοντιατρική περίθαλψη

• ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ:
  • Να μετακινήσετε την φοράδα σας, εκτός αν είναι απολύτως απαραίτητο
  • Να χορηγήστε ορμόνες ή άλλα φάρμακα, εκτός εάν αυτά έχουν συνταγογραφηθεί από τον κτηνίατρό σας
  • Να φέρετε σε επαφή την φοράδα σας με άλλα άλογα, γιατί υπάρχει κίνδυνος ασθένειας ή τραυματισμού
  • Να εκθέσετε την φοράδα σας σε περιττό ή αδικαιολόγητο στρες

Κατά τη διάρκεια των πρώτων 7 μηνών της εγκυμοσύνης μπορείτε να περιποιείστε  το άλογό σας όπως θα κάνατε αν το άλογο δεν ήταν σε κατάσταση εγκυμοσύνης  εκτός αν υπάρχουν περιστάσεις που δεν το επιτρέπουν, π.χ. υποσιτισμένη φοράδα, παχύσαρκη φοράδα κλπ.

Διατροφή

Ο καιρός πρέπει να ληφθεί υπόψη, διότι  έχει σημασία για την ποσότητα της τροφής. Πρέπει η φοράδα να έχει συνεχή παροχή καθαρού νερού και η τροφή της πρέπει να περιλαμβάνει υψηλής ποιότητας ζωοτροφές. Κατά τη διάρκεια των πρώτων 7 μηνών της εγκυμοσύνης θα πρέπει να ταΐζετε την φοράδα σας όπως κάνατε πριν, δηλαδή με μια ισορροπημένη και υγιεινή διατροφή για το μέγεθος και την ιδιοσυγκρασία της. Κατά τους τελευταίους 4 μήνες της εγκυμοσύνης το πουλάρι θα αρχίσει να αναπτύσσεται γρήγορα,  για το λόγο  αυτό, οι ενεργειακές απαιτήσεις των φοράδων θα αυξηθούν έως και 50% . Η  κύρια πηγή αυτής της ενέργειας θα πρέπει να καλυφθεί από καλής ποιότητας  σανό και  χορτονομή και δεν είναι απαραίτητο να τροφοδοτήσετε ειδικά συμπληρώματα διατροφής. Μπορεί να χρειαστεί να προστεθούν συμπυκνωμένες ζωοτροφές, π.χ. σπόροι, για να αυξηθούν τα επίπεδα ενέργειας. Βεβαιωθείτε ότι η φοράδα σας δεν γίνεται παχύσαρκη - αυτό θα είναι μόνο μειονέκτημα γι’ αυτήν.

Εμβολιασμός

Η φοράδα σας θα πρέπει να εμβολιάζεται κατά του τετάνου και της γρίπης. Αυτό είναι σημαντικό καθώς οι μολυσματικές αυτές ασθένειες μπορούν να προκαλέσουν αποβολή. Είναι καλό για την φοράδα σας να έχει εμβολιασθεί 4 εβδομάδες πριν από την γέννα, διότι η συγκέντρωση αντισωμάτων για αυτές τις μολύνσεις θα αυξηθεί σημαντικά στο πρωτόγαλα και το πουλάρι θα αποκτήσει άμεση προστασία μόλις  θηλάσει.

Συνιστάται επίσης να εμβολιάσετε την φοράδα σας κατά του ιού των ίππων (EHV- στην Αμερική) τον 5ο, 7ο και 9ο μήνα της εγκυμοσύνης. Εάν μια φοράδα προσβληθεί από το EHV, μπορεί να αποβάλει σε προχωρημένη εγκυμοσύνη ή να γεννήσει ένα αδύναμο πουλάκι που μπορεί να πεθάνει στις πρώτες ημέρες της ζωής.

Ορισμένοι ερευνητές κτηνίατροι συστήνουν επίσης τον εμβολιασμό κατά των ροταϊών στον 8ο, 9ο και 10ο μήνα της εγκυμοσύνης. Εάν ένα πουλάρι προσβληθεί από τον ροταϊό, αυτό θα προκαλέσει διάρροια, αλλά εάν η φοράδα εμβολιαστεί, το πουλάρι θα είναι εφοδιασμένο με ανοσία μέσω του θηλασμού.

Παράσιτα

Σε γενικές γραμμές, οι έγκυες φοράδες αποπαρασιτούνται κάθε 60 ημέρες. Τα περισσότερα φάρμακα για τα παράσιτα που είναι διαθέσιμα σήμερα είναι ασφαλή για τις έγκυες φοράδες, ωστόσο, είναι συνετό να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για να δημιουργήσετε ένα αποτελεσματικό και ασφαλές αντιπαρασιτικό περιβάλλον.

Στα τέλη της εγκυμοσύνης μειώνεται η φυσική αντοχή των φοράδων στα παράσιτα, γι' αυτό και είναι ακόμη πιο σημαντικό να έχει η φοράδα αποπαρασιτιστεί αυτή τη στιγμή καθώς θα είναι η κύρια πηγή μόλυνσης του πουλαριού με παράσιτα.

Φροντίδα για τα πόδια και τα δόντια

Σημαντικό για την αποτροπή των αποστημάτων των ποδιών που είναι σύνηθες σε φοράδες με υπερβολικά ψηλά πόδια είναι η τακτική αποκοπή των νυχιών, κάθε 6-8 εβδομάδες. Επίσης σημαντική παράμετρος είναι  η οδοντιατρική φροντίδα. Θα  πρέπει τα δόντια της φοράδας να ελέγχονται  τουλάχιστον μια  με δυο φορές το χρόνο. Με αυτή τη τακτική η φοράδα θα είναι σε θέση να μασάει τη ζωοτροφή της με μέγιστη αποτελεσματικότητα και χωρίς ενόχληση. Συνιστάται να ελέγχονται τα δόντια της φοράδας  κατά τον 1ο έλεγχο της εγκυμοσύνης.

Τι άλλο πρέπει να γνωρίζω;

Στα άλογα η μέση εγκυμοσύνη (περίοδος κύησης) είναι 342 ημέρες (περίπου 11 μήνες), αλλά μπορεί να κυμαίνεται από 321 έως 365 ημέρες. Η παρατεταμένη κύηση δεν είναι γενικά πρόβλημα, αλλά αν σας απασχολεί, ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να εξετάσει τη φοράδα  για να διαπιστώσει εάν εξακολουθεί να είναι έγκυος και να επιβεβαιώσει ότι όλα πάνε καλά.

Η συνεχής άσκηση είναι απαραίτητη. Η φοράδα μπορεί να ιππέυεται ελαφρώς  τους πρώτους 4-5 μήνες της εγκυμοσύνης. Μετά από το χρονικό αυτό σημείο  μια φοράδα θα ασκείται κατά τη βόσκηση. Η τακτική άσκηση σε  paddock στο τέλος της εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη. Ωστόσο, η έντονη άσκηση δεν συνιστάται σε κανένα στάδιο της εγκυμοσύνης.

Οι φοράδες περιστασιακά αποβάλουν:

• Εάν παρατηρήσετε κολπική έκκριση ή στάγδην γάλα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, καλέστε τον κτηνίατρό σας.
• Εάν εντοπίσετε υπολείμματα πλακούντα ή εμβρύου, βάλτε τα σε μια άκρη για να τα  εξετάσει ο κτηνίατρός σας - ίσως είναι πιθανόν να ανακαλύψετε την αιτία της αποβολής και να θεραπεύσετε την φοράδα αναλόγως.
• Η φοράδα μπορεί να αποβάλει χωρίς κάποια ασθένεια, ωστόσο, θα πρέπει πάντα να εξετάζει την φοράδα σας  ένας κτηνίατρος σε περίπτωση που υπάρχουν επιπλοκές, π.χ. ο παρακρατημένος πλακούντας, ο οποίος μπορεί να είναι απειλητικός για τη ζωή της φοράδας.

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

NutriHorse® Breeder

Δείτε το

NutriHorse® Repro

Δείτε το

NutriHorse® Standard

Δείτε το

NutriHorse® Amino Sol

Δείτε το

Η πυομήτρα είναι μια παθολογική κατάσταση που συναντάται συχνά σε μη στειρωμένα θηλυκά ζώα, τόσο σε σκύλους, όσο και σε γάτες. Είναι μια αρκετά σοβαρή και απειλητική για τη ζωή του ζώου κατάσταση που απαιτεί άμεση χειρουργική επέμβαση. Παρότι πρόκειται για μια σοβαρή κατάσταση, τα περισσότερα ζώα ανταποκρίνονται καλά και αναρρώνουν φυσιολογικά μετά την επέμβαση. Ο καλύτερος τρόπος για να προστατέψουμε το κατοικίδιό μας από την πυομήτρα είναι να το στειρώσουμε.

Τι είναι η πυομήτρα;
Η πυομήτρα είναι μια σοβαρή λοίμωξη της μήτρας με αποτέλεσμα τη συσσώρευση μολυσματικού υγρού (πύον) μέσα στην κοιλότητα αυτού του οργάνου. Συνήθως παρατηρείται σε μεγαλύτερες ηλικιακά, θηλυκές γάτες και σκύλους που δεν έχουν στειρωθεί, χωρίς να αποκλείεται και η εμφάνιση σε μικρότερες ηλικίες. 
Η πυομήτρα μπορεί να εμφανιστεί με δύο μορφές, είτε είναι ανοιχτή, είτε είναι κλειστή. Στην ανοιχτή πυομήτρα, ένα κοινό σημάδι είναι η εμφάνιση εκκρίσεων από το αιδοίο του θηλυκού ζώου. Οι εκκρίσεις αυτές μπορεί να είναι αιματηρές, λευκωπές ή υποκίτρινου χρώματος και μερικές φορές να έχουν κρεμώδη σύσταση. Στην περίπτωση της ανοιχτής πυομήτρας, η ύπαρξη εκκρίσεων διευκολύνει τον κτηνίατρο στην πιο έγκαιρη διάγνωση. Στην κλειστή πυομήτρα, δεν φαίνονται εξωτερικά εκκρίσεις. Το πύον που υπάρχει εντός της μήτρας και στις δύο περιπτώσεις, μπορεί να προκαλέσει τοξιναιμία (μεταφορά τοξινών στην κυκλοφορία του αίματος), μια κατάσταση με σοβαρές επιπτώσεις και για άλλα όργανα και συστήματα του σώματος του κατοικιδίου μας, όπως είναι η πρόκληση νεφρικής ανεπάρκειας. Χωρίς άμεση αντιμετώπιση, η πυομήτρα μπορεί να προκαλέσει θάνατο από αφυδάτωση, τοξιναιμία και σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια.
Μια λιγότερο συχνή, παθολογική κατάσταση είναι η πυομήτρα του κολοβώματος, η οποία εμφανίζεται σε θηλυκά που έχουν στειρωθεί, αλλά η ατελής αφαίρεση της μήτρας και η ύπαρξη τμήματός της (συνήθως ένα μικρό υπόλειμμα) που παραμένει μέσα στο σώμα του ζώου μπορεί να οδηγήσει σε μόλυνση. Επειδή υπάρχει μικρότερο τμήμα της μήτρας, τα σημάδια της λοίμωξης τείνουν να είναι λιγότερο σοβαρά, ωστόσο και αυτή η κατάσταση χρειάζεται εξίσου άμεση αντιμετώπιση για την πρόληψη των επιπλοκών.

Τι προκαλεί την πυομήτρα;
Συνηθέστερα στο σκύλο, κάθε φορά που μια σκυλίτσα έχει περίοδο (συνήθως περίπου δύο φορές το χρόνο) υφίσταται όλες τις ορμονικές αλλαγές που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη - είτε είναι έγκυος είτε όχι. Οι αλλαγές που συμβαίνουν στη μήτρα σε κάθε οιστρικό κύκλο αυξάνουν της πιθανότητες εμφάνισης μόλυνσης, όσο μεγαλώνει ηλικιακά το ζώο. Η μόλυνση προκαλείται συνήθως από ένα πολύ κοινό βακτήριο, την E. coli. Η πυομήτρα εμφανίζεται συχνά μέσα στις πρώτες εβδομάδες ή ένα μήνα μετά τον οίστρο του θηλυκού. Επίσης, οι ενέσιμες ορμονικές θεραπείες για τη διακοπή του οίστρου ή την αντιμετώπιση άλλων παθήσεων στα θηλυκά ζώα μπορεί να αυξήσουν εξίσου τον κίνδυνο εμφάνισης πυομήτρας.

Ποιες είναι οι ενδείξεις της πυομήτρας;
Η πυομήτρα εμφανίζεται προφανώς μόνο στα θηλυκά (καθώς τα αρσενικά δεν έχουν μήτρα). Είναι πιο συχνή σε θηλυκά ζώα μεγαλύτερης ηλικίας (άνω των 6 ετών). Στο σκύλο, τα σημάδια εμφανίζονται συνήθως περίπου 6 εβδομάδες αφότου σταματήσει η αιμορραγία από την τελευταία περίοδο. Τα πρώιμα σημάδια πυομήτρας μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα εμφανή. Μπορεί να παρατηρήσουμε ότι το κατοικίδιό μας απλώς γλείφει το πίσω μέρος του σώματός του περισσότερο απ’ ότι συνήθως. Μπορεί να παρατηρήσουμε ότι το ζώο μας είναι υποτονικό, φαίνεται να μην είναι καλά, καθώς και να μην τρώει. Συνήθως, τα ζώα με πυομήτρα διψάνε πολύ και ακριβώς επειδή πίνουν μεγάλη ποσότητα νερού, θα ουρούν περισσότερο ακόμα και εντός του σπιτιού. Μερικές φορές το πύον που εξέρχεται από τη μήτρα μπορεί να φαίνεται στο αιδοίο του ζώου ως μια κόκκινο/καφέ ή κιτρινωπή έκκριση. Καθώς επιδεινώνεται η κατάσταση, το ζώο μπορεί να αρχίσει να κάνει εμετό, να έχει κατάπτωση και να είναι ιδιαίτερα υποτονικό και να μην θέλει ούτε να σηκωθεί από το κρεβατάκι του.
Τα συμπτώματα είναι πιθανό να επιδεινωθούν μέσα σε ένα χρονικό διάστημα που μπορεί να διαρκεί από μερικές ημέρες έως και αρκετές εβδομάδες. Εάν η κατάσταση δεν αντιμετωπιστεί άμεσα, τα συμπτώματα θα εξελιχθούν οδηγώντας σε αφυδάτωση, κατάπτωση και θάνατο από σηπτικό σοκ.

X-ray showing pyometra in a cat

X-ray showing pyometra in a dog

Πώς θα καταλάβει ο κτηνίατρός μου τι συμβαίνει στο κατοικίδιο μου;
Ο κτηνίατρός μας πιθανότατα θα αντιληφθεί τι συμβαίνει στο κατοικίδιο μας, συνήθως ήδη από την περιγραφή των συμπτωμάτων. Ωστόσο, θα χρειαστεί να προχωρήσει στη διενέργεια περαιτέρω εξετάσεων, ώστε να επιβεβαιώσει τη διάγνωση, καθώς και να βεβαιωθεί ότι το κατοικίδιο μας είναι σε θέση να υποβληθεί σε επέμβαση. Οι αιματολογικές εξετάσεις, για την εκτίμηση της έκτασης της τοξιναιμίας και την ενδεχόμενη διαταραχή άλλων οργάνων, αλλά και οι απεικονιστικές εξετάσεις (υπέρηχος/ακτινογραφία) είναι ζωτικής σημασίας για την αξιολόγηση της κλινικής εικόνας του ζώου.

Υπάρχει κάποια θεραπεία για την πυομήτρα;
Μόλις επιβεβαιωθεί η διάγνωση, το κατοικίδιό μας θα πρέπει να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την άμεση αφαίρεση της μήτρας το συντομότερο δυνατό. Η χειρουργική επέμβαση πραγματοποιείται με τον ίδιο τρόπο που γίνεται και η στείρωση του θηλυκού ζώου, ωστόσο σε ένα άρρωστο ζώο με πυομήτρα υπάρχει πολύ μεγαλύτερος κίνδυνος. Ο κίνδυνος αν δεν πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση είναι ακόμη μεγαλύτερος, καθότι τα περισσότερα ζώα δυστυχώς καταλήγουν εάν δεν υποβληθούν σε χειρουργείο. Εάν δεν αφαιρεθεί η μήτρα, απελευθερώνονται τοξίνες από τη μόλυνση που περνούν στο αίμα του ζώου με αποτέλεσμα το ζώο να χειροτερεύει όλο και περισσότερο. Στο τέλος, οι τοξίνες μπορεί να προκαλέσουν σοβαρή νεφρική ανεπάρκεια και το ζώο να καταλήξει.
Πριν την επέμβαση, ο κτηνίατρός μας μπορεί να προχωρήσει σε οροθεραπεία και χορήγηση αντιβιοτικών στο κατοικίδιό μας. Η χειρουργική επέμβαση μπορεί, σύμφωνα με την κρίση του κτηνιάτρου μας, να καθυστερήσει για 12-24 ώρες για να δώσει στον κτηνίατρό μας το χρόνο που απαιτείται, ώστε να φέρει το κατοικίδιό μας σε καλύτερη κατάσταση, ώστε να είναι σε θέση να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Μετά το χειρουργείο ενδεχομένως το κατοικίδιό μας να χρειαστεί να παραμείνει στο κτηνιατρείο για μερικές ημέρες για τη συνέχιση της θεραπείας.

Θα γίνει καλύτερα το κατοικίδιο μου;
Η πυομήτρα είναι μια σοβαρή παθολογική κατάσταση και δυστυχώς κάποια ζώα δεν τα καταφέρνουν παρά τη θεραπεία, λόγω οργανικής ανεπάρκειας και σοβαρών επιπλοκών. Ωστόσο, πολλοί σκύλοι και γάτες αναρρώνουν εξαιρετικά καλά και σίγουρα οφείλουμε να προχωρήσουμε στην άμεση αντιμετώπιση.
Μόλις το κατοικίδιό μας αναρρώσει πλήρως από την επέμβαση, σύντομα θα μπορεί να επιστρέψει και πάλι στην καθημερινότητά του. Πολλοί ιδιοκτήτες αναφέρουν ότι μετά την επέμβαση ο σκύλος ή η γάτα τους είναι καλύτερα απ’ ότι ήταν για πολύ καιρό πριν. Μπορεί η μόλυνση να είχε ξεκινήσει αρκετό καιρό πριν το ζώο αρρωστήσει πραγματικά.

Με ποιο τρόπο μπορώ να αποτρέψω το ζώο μου να εμφανίσει πυομήτρα;
Ο μόνος τρόπος για να βεβαιωθούμε ότι το κατοικίδιό μας δεν θα εμφανίσει πυομήτρα είναι να το στειρώσουμε. Εάν δεν πρόκειται για κάποιο ζώο αναπαραγωγής, τότε το κατοικίδιό μας θα πρέπει να στειρωθεί σε όσο το δυνατόν μικρότερη ηλικία. Επίσης, όσο πιο νωρίς στειρωθεί ένα θηλυκό ζώο, τόσο μικραίνουν οι πιθανότητες εμφάνισης καρκίνου του μαστού αργότερα στη ζωή του ζώου. Ο κτηνίατρός μας είναι σε θέση να μας συμβουλέψει κατάλληλα σχετικά με την προβλεπόμενη στιγμή που θα πρέπει να στειρώσουμε το κατοικίδιό μας.
Αν και η πυομήτρα μπορεί να είναι πιο συχνή σε θηλυκά που δεν είναι στειρωμένα και δεν έχουν γεννήσει ποτέ, το γεγονός αυτό δεν συνεπάγεται ότι μέσω της αναπαραγωγής μειώνεται αυτός ο κίνδυνος. Η αναπαραγωγή δεν εγγυάται προστασία και η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή σκύλων και γατών δεν πρέπει να ενθαρρύνεται.

Πηγή: www.vetlexicon.com

Ο τοκετός της φοράδας είναι συναρπαστική εμπειρία. Είναι σημαντικό να αναγνωρίζετε την έναρξη του τοκετού και τα στάδια του ώστε να απολαύσετε την εμπειρία και  να είστε σε θέση να βοηθήσετε αν προκύψουν προβλήματα.

Πόσο καιρό είναι η εγκυμοσύνη;

Στα άλογα η μέση εγκυμοσύνη (περίοδος κύησης) είναι 342 ημέρες (περίπου 11 μήνες) αλλά μπορεί να κυμαίνεται μεταξύ 321 και 365 ημερών.

Πώς μπορώ να προετοιμαστώ για τη γέννα;

Η φοράδα

Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, η φοράδα σας θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή. Βεβαιωθείτε ότι οι οπλές είναι περιποιημένες και μην επιτρέψετε να γίνει η φοράδα υπέρβαρη. Η τακτική άσκηση σε paddock στα τελευταία στάδια της εγκυμοσύνης είναι απαραίτητη.

Είναι επιβεβλημένο η φοράδας σας να είναι εμβολιασμένη 1 μήνα πριν από τη γέννα. Αυτό εξασφαλίζει ότι το πρωτόγαλα περιέχει υψηλά επίπεδα αντισωμάτων, προστατεύοντας το πουλάρι από τις  ασθένειες για τις οποίες έχει γίνει εμβολιασμός, κατά τις πρώτες εβδομάδες της ζωής. Είναι εξαιρετικά σημαντικό το πουλάρι να λάβει το πρωτόγαλα, επομένως, εάν το γάλα φαίνεται να στάζει από το μαστό πριν από τη γέννα, να το συλλέξετε σε ένα καθαρό δοχείο και να το καταψύξετε για να το χορηγήσετε μόλις ολοκληρωθεί η γέννα.

Αν η φοράδα σας έχει γεννήσει ξανά στο παρελθόν και το αιδοίο της είναι ραμμένο, πρέπει τα ράμματα να αφαιρεθούν τουλάχιστον 2 εβδομάδες πριν από την αναμενόμενη ημερομηνία γέννας. Μπορεί να είναι απαραίτητο ο κτηνίατρος σας να απελευθερώσει το αιδοίο χειρουργικά αν έχει συρραφτεί υπερβολικά.

Το πουλάρι

Μετακινήστε την φοράδα σας στις εγκαταστάσεις τοκετού τουλάχιστον 6 εβδομάδες πριν τον αναμενόμενο τοκετό.

Παρέχετε στη φοράδα ένα καθαρό, ασφαλές, ήσυχο περιβάλλον, κατά προτίμηση έναν άνετο χώρο. Χρησιμοποιήστε καθαρό άχυρο για στρωμνή - δεν προσκολλάται στο υγρό νεογέννητο πουλάρι.

Εναλλακτικά, αν και λιγότερο ιδανικό, χρησιμοποιήστε ένα μικρό καθαρό βοσκότοπο. Βεβαιωθείτε ότι οι περιφράξεις είναι ασφαλείς και ότι δεν υπάρχουν τάφροι ή υγρές περιοχές.

Άλλα πράγματα που πρέπει να θυμάστε

Κρατήστε τον αριθμό τηλεφώνου έκτακτης ανάγκης του κτηνίατρου σας.

Έχετε ένα ρολόι, ένα στυλό και ένα χαρτί για να καταγράψετε με ακρίβεια την ώρα κάθε σταδίου του τοκετού διότι αυτές οι πληροφορίες θα είναι χρήσιμες αν υπάρξει κάποια ανωμαλία κατά την εξέλιξη του τοκετού και χρειαστεί  κτηνιατρική βοήθεια. Έχετε έναν κουβά καθαρό, ζεστό νερό και αντισηπτικό σαπούνι. Θα χρειαστεί επίσης όταν αρχίσει το πρώτο στάδιο της γέννας να επιδέσετε την ουρά της φοράδας σας για να μην εμποδίζεται η έξοδος του πουλαριού.

Πώς θα ξέρω πότε η φοράδα μου αρχίζει να γεννά;

Υπάρχουν σημαντικές ενδείξεις που μπορούν να σας προειδοποιήσουν για την προσέγγιση της επερχόμενης γέννας. Ωστόσο, κάποιες φοράδες θα εμφανίσουν μερικές μόνο από αυτές τις ενδείξεις και κάποιες άλλες δεν θα εμφανίσουν καθόλου.

Τα πρώτα σημάδια μπορούν να εμφανιστούν αρκετές ημέρες, ακόμη και εβδομάδες πριν από την στιγμή της γέννας. Αυτά είναι:

• Ο μαστός αρχίζει να γεμίζει με γάλα μέχρι 2-4 εβδομάδες πριν από τη γέννα, επομένως προσέξτε για τυχόν σημάδια διόγκωσης των μαστών.
• Η χαλάρωση του ανοίγματος της γέννας (αιδοίο) και του τραχήλου της μήτρας, καθιστούν τα χείλη του αιδοίου περισσότερο διογκωμένα και αυτό μπορεί να συμβεί λίγες ημέρες πριν από τον τοκετό.
• Η διόγκωση  των θηλών του μαστού εμφανίζεται 4-6 ημέρες πριν από την γέννα.
• Μια καθαρή κολλώδης έκκριση εμφανίζεται στις θηλές 1-4 ημέρες πριν από την γέννα, και περιστασιακά μπορεί να στάζει γάλα.
• Η φοράδα σας μπορεί να είναι νευρική και ανήσυχη και να εμφανίζει συμπτώματα παρόμοια με αυτά που παρατηρούνται σε ήπιο κολικό.

Οι  περισσότερες φοράδες γεννούν είτε αργά το βράδυ είτε νωρίς το πρωί, επομένως να είστε προετοιμασμένοι για μερικές άγρυπνες νύχτες!

Πρέπει ο κτηνίατρός μου να είναι παρών;

Συνιστάται να ζητάτε από τον κτηνίατρό σας να εξετάσει την φοράδα σας τις τελευταίες εβδομάδες της εγκυμοσύνης. Ωστόσο, ο κτηνίατρός σας πρέπει να είναι παρών μόνο αν προκύψουν προβλήματα.

Η γέννα είναι μια ταχεία διαδικασία και οι δυσκολίες μπορεί να προκύψουν ανά πάσα στιγμή. Είναι σημαντικό να μπορείτε να ανιχνεύσετε αμέσως τα σημάδια της ανωμαλίας. Ωστόσο, μην παρεμβαίνετε υπερβολικά κατά τα πρώτα στάδια της γέννας - παρακολουθείτε ήσυχα από απόσταση.

Εάν δεν έχετε προηγούμενη εμπειρία, ρωτήστε έναν φίλο αν μπορεί  να σας βοηθήσει, ή σκεφτείτε να στείλετε την φοράδα σας σε κλινική τοκετών.

Τι συμβαίνει κατά τη διάρκεια της γέννας;

Η γέννα χωρίζεται σε 3 στάδια.

Στάδιο 1 - αρχίζει η γέννα

Οι συσπάσεις των μυών αρχίζουν και το κανάλι γέννησης διαστέλλεται για να μπορεί να περάσει το πουλάρι. Τα σημεία που μπορείτε να παρατηρήσετε είναι:

• Ανησυχία.
• Σημάδια όπως ο κολικός.
• Ιδρώτας.
• Συχνή αφόδευση μικρών ποσοτήτων κοπράνων.

Αυτό το στάδιο μπορεί να διαρκέσει περίπου μία ώρα. Μην διαταράσσετε την φοράδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου – να είστε  παρόντες όσο το δυνατόν λιγότεροι. Το  Στάδιο 1 τελειώνει με το «σπάσιμο των νερών» που στη συνέχεια απορρέουν από τον αιδοίο.

Στάδιο 2 - η γέννηση του πουλαριού

Αυτό το στάδιο διαρκεί περίπου 30 λεπτά και είναι ένα πολύ εκρηκτικό γεγονός (εάν διαρκεί περισσότερο, καλέστε τον κτηνίατρό σας αμέσως).

Η φοράδα θα ξαπλώσει και θα έχει ισχυρές συσπάσεις στην κοιλιά που ωθούν το πουλάρι προς το κανάλι γέννησης. Το πουλάρι συνήθως εξέρχεται μέσω του αιδοίου με τον ακόλουθο τρόπο:

• Τα μπροστινά πόδια πρώτα, ένα ελαφρώς πιο μπροστά από το άλλο και οι οπλές προς τα κάτω.
• Ακολουθούν η μύτη, το κεφάλι, ο λαιμός, οι ώμοι κλπ.
• Το πουλάρι συνήθως γεννιέται ξαπλωμένο στο πλάι του συνδεδεμένο με τον ομφάλιο λώρο.
• Εάν το πουλάρι έρχεται διαφορετικά από τα περιγραφόμενα, επικοινωνήστε αμέσως με τον κτηνίατρό σας.

Μην παρεμβαίνετε όταν εξέρχεται το πουλάρι εκτός αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Το πουλάρι θα καλύπτεται από την αμνιακή μεμβράνη  (amnion) που συχνά σπάει κατά τη στιγμή της γέννας και το οποίο η φοράδα θα γλείψει και θα το απομακρύνει: αυτή είναι μια σημαντική διαδικασία σύνδεσης μεταξύ της φοράδας και του πουλαριού και επίσης διεγείρει το πουλάρι να αναπνεύσει, να σταθεί όρθιο και να θηλάσει.

Αν ο αμνιακός σάκος καλύπτει το στόμα και τη μύτη του πουλαριού και η φοράδα δεν το καθαρίσει αμέσως, αφαιρέστε το και καθαρίστε τα ρουθούνια και το στόμα του πουλαριού από οποιαδήποτε βλέννα μόνοι σας έτσι ώστε να μπορεί το πουλάρι  να αναπνεύσει ελεύθερα.

Παρακολουθήστε το πουλάρι να αναπνέει κανονικά.

Ο ομφάλιος λώρος που συνδέει το πουλάρι με την φοράδα συνήθως κόπτεται όταν το πουλάρι παλεύει να σηκωθεί ή φοράδα σηκώνεται. Είναι προτιμότερο να αποκοπεί ο ομφάλιος λώρος φυσικά, οπότε μην προσπαθήσετε να τον κόψετε μόνοι σας, ούτε να ενοχλήσετε την φοράδα ώστε να τον αποκόψει νωρίς. Ο ομφάλιος λώρος (ο ομφαλός) θα χρειαστεί περιποίηση  με απολυμαντικό, αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των πρώτων 24 ωρών της ζωής του πουλαριού, για την πρόληψη της μόλυνσης. Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να σας προμηθεύσει ένα κατάλληλο προϊόν.

Στάδιο 3 - η απομάκρυνση του πλακούντα

Η αποβολή  του πλακούντα διαρκεί 1-2 ώρες αλλά συνήθως συμβαίνει  εντός της πρώτης ώρας από τον τοκετό.  Εάν δεν έχει αποβληθεί εντός 3 ωρών, συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας και απομακρύνετε τυχόν μεμβράνες που προεξέχουν από το αιδοίο έτσι ώστε η φοράδα να μην πατήσει επάνω τους ή να τις σχίσει.

Κρατήστε τον πλακούντα μετά τον τοκετό (μεμβράνες του πλακούντα) γιατί μπορεί να παρέχει στον κτηνίατρό σας πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με τη γέννα. Εάν μετά τον τοκετό παραμείνει μέσα στο κόλπο τμήμα του πλακούντα, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα για την φοράδα, όπως μόλυνση της  μήτρας (μητρίτιδα) ή μολύνσεις από λαμινίτιδα.

Ποιες είναι οι ενδείξεις ότι κάτι πάει λάθος;

Οι δυσκολίες στον τοκετό εμφανίζονται μόνο στο 4-6% των γεννήσεων. Αυτές μπορεί να απειλήσουν τη ζωή της φοράδας και του πουλαριού και μπορεί να έχουν σοβαρές επιπτώσεις για μεταγενέστερες επιτυχείς εγκυμοσύνες.

Οι ενδείξεις ότι κάτι πηγαίνει λάθος είναι:

• Παρατεταμένο στάδιο 1 ή ιδιαίτερα παρατεταμένο στάδιο 2. Αν κάποιο από αυτά τα στάδια παραταθεί ακόμη και για σύντομο χρονικό διάστημα, υπάρχει  μεγάλη πιθανότητα το πουλάρι να έχει πρόβλημα.
• Εσφαλμένη προβολή του πουλαριού.

Πώς φροντίζω το νεογέννητο πουλάρι;

Θυμηθείτε ότι ο τοκετός είναι μια φυσική διαδικασία και προσπαθήστε να παρεμβαίνετε  όσο το δυνατόν λιγότερο. Αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τις πρωτότοκες φοράδες (πρώτος τοκετός) ή τις νευρικές φοράδες. Αφήστε την φοράδα και το πουλάρι  να ξεκουραστούν και δώστε χρόνο για να δημιουργηθεί ένας ισχυρός δεσμός μητέρας-νεογέννητου. Αν πρέπει να είστε παρών, μην παρεμβάλλεστε ανάμεσα στην φοράδα και το πουλάρι.

Το πουλάρι πρέπει να σταθεί όρθιο μέσα σε 1-2 ώρες από τη γέννα  και να θηλάσει 1-3 ώρες μετά. Εάν το πουλάρι δεν σταθεί όρθιο μέσα σε αυτό το διάστημα, υπάρχει πιθανότητα να υπάρχει κάποιο πρόβλημα, γι' αυτό επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας για συμβουλές. 

Το πουλάρι πρέπει να ουρήσει και να αφοδεύσει κατά τη διάρκεια της πρώτης ημέρας. Εάν το πουλάρι αρχίσει να τεντώνει και να αλλάζει την ουρά του χωρίς σημάδια αφόδευσης, μπορεί να χρειαστεί κτηνιατρική βοήθεια για να  βγουν τα πρώτα κόπρανα.

Ο κτηνίατρός μπορεί να σας συστήσει μια πρώτη φυσική εξέταση για να ελέγξει για τυχόν παραμορφώσεις και να κάνει μια εξέταση αίματος για να ελέγξει ότι το πουλάρι έχει καλά επίπεδα αντισωμάτων την ημέρα μετά τη γέννα.

Τι μέριμνα παρακολούθησης χρειάζεται η φοράδα μου;

Παρακολουθήστε προσεκτικά τη φοράδα για τυχόν μη φυσιολογικές ενδείξεις, όπως κολικούς, έλλειψη ενδιαφέροντος για το πουλάρι, αιμορραγία η αιμορραγικά υγρά από το αιδοίο, εμφάνιση κοπράνων στα χείλη του εντέρου, ανικανότητα ή απροθυμία να σταθεί όρθια. Είναι χρήσιμο να θερμομετρήσετε την φοράδα δύο φορές την ημέρα, καθώς οποιαδήποτε αύξηση μπορεί να είναι μια πρώιμη ένδειξη μόλυνσης (κανονική θερμοκρασία είναι 37,5-38 °C )

Σιτίστε την φοράδα σας με καλό σανό, καρπούς και χόρτο για να βοηθήσετε  την παραγωγή γάλακτος. Ελέγξτε το μαστό για σημάδια μαστίτιδας (θερμότητα, οίδημα, πόνος) ή ανεπαρκή παραγωγή γάλακτος.

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

Canvit® Amino Sol.

Δείτε το

NutriHorse® Elektrolyt

Δείτε το

Τι είναι η ψευδοκύηση;

1. Μειωμένη όρεξη, λήθαργο και κατάθλιψη
2. Κατασκευή φωλιών και υιοθέτηση παιχνιδιών
3. Αλλαγές συμπεριφοράς, συμπεριλαμβανομένης της επιθετικότητας
4. Πρήξιμο στους μαστούς και παραγωγή γάλακτος

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων η ψευδοκύηση δεν αποτελεί σοβαρή κατάσταση και δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Τα περισσότερα θηλυκά παραμένουν καλά σε όλη τη διάρκεια αυτής της κατάστασης. Προσπαθούμε να συμπεριφερόμαστε στο κατοικίδιό μας όπως συνήθως και να μην ενθαρρύνουμε τη μη φυσιολογική συμπεριφορά του. Εάν δείχνει μια προτίμηση για ένα συγκεκριμένο παιχνίδι και προσπαθεί να το φυλάξει, τότε το απομακρύνουμε από το χώρο για μερικές εβδομάδες. Ενθαρρύνουμε το ζωάκι μας να επανέλθει στις κανονικές του δραστηριότητες και προσπαθούμε να το αποσπάσουμε από οποιαδήποτε περίεργη συμπεριφορά με πιο ενδιαφέρουσες δραστηριότητες, όπως το παιχνίδι.

Υπάρχει κάποια θεραπεία για την ψευδοκύηση;

Σε θηλυκές που έχουν ήπια σημάδια μπορεί να μην χρειάζεται θεραπεία, καθώς τα επίπεδα των ορμονών μεταβάλλονται από τη μία φάση στην άλλη του οιστρικού κύκλου. Σε ζώα που δεν εμφανίζουν διαταραχές όρεξης και πέραν της ψευδοκύησης είναι καθ’ όλα υγιή, θα μπορούσαμε να πάρουμε το φαγητό για ένα 24ωρο και το νερό για 12 ώρες, ωθώντας έτσι τον οργανισμό του ζώου να εστιάσει στην αυτοσυντήρηση και όχι στην παραγωγή γάλακτος ή την μητρική συμπεριφορά. Έτσι, επάγουμε έμμεσα έναν «λειτουργικό επαναπρογραμματισμό» που θα μπορούσε να αποκαταστήσει την ψυχοσωματική ισορροπία της σκυλίτσας μας. Είναι ένας εύκολος τρόπος που μπορούμε να δοκιμάσουμε. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις (ιδιαίτερα όταν οι αλλαγές στη συμπεριφορά είναι πολύ έντονες ή όταν παράγεται πολύ γάλα) μπορεί να χρειαστεί θεραπεία.

Σχετικά προϊόντα

keyboard_arrow_left

keyboard_arrow_right

Prolactino®

Δείτε το

Prolactino® large

Δείτε το