Τα ινδικά χοιρίδια περιποιούνται από μόνα τους ως ένα βαθμό, αλλά χρειάζονται και τη δική μας βοήθεια. Αν και αυτό το χαριτωμένο πλάσμα δεν είναι κατοικίδιο με υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά την περιποίηση, υπάρχουν μερικά πράγματα στα οποία πρέπει να το βοηθήσουμε για να παραμείνει υγιές και χαρούμενο.
Η περιποίηση των ινδικών χοιριδίων περιλαμβάνει βούρτσισμα τριχώματος, κόψιμο νυχιών και περιστασιακά αν χρειαστεί μπάνιο. Ως μέρος της ρουτίνας περιποίησης, ελέγχουμε πάντα τα αυτιά, τα μάτια και τη μύτη του ινδικού μας χοιριδίου αναζητώντας πιθανές εκκρίσεις. Παρόλο που τα δόντια του ινδικού χοιριδίου δεν χρειάζονται βούρτσισμα, συνεχίζουν να μεγαλώνουν συνεχώς, επομένως απαιτούν την προσοχή μας.
Ελέγχουμε εάν κάποιο δόντι έχει μεγαλώσει πολύ ή αν είναι σπασμένο. Δεν ξεχνάμε να προσέχουμε το βάρος του ινδικού χοιριδίου μας. Αποτρέπουμε την παχυσαρκία στο κατοικίδιό μας έγκαιρα.
Πόσο συχνά χρειάζεται να καλλωπίζω το ινδικό χοιρίδιο μου;
Εξαρτάται από τον τύπο ινδικού χοιριδίου. Εάν έχει κοντό τρίχωμα, τότε το βούρτσισμα του τριχώματος μπορεί να γίνεται μία ή δύο φορές την εβδομάδα. Σε αντίθεση με το βούρτσισμα, το κούρεμα δεν απαιτείται.
Σε περίπτωση που έχουμε ένα ινδικό χοιρίδιο με μακρύ τρίχωμα, τότε το βούρτσισμα του τριχώματος θα είναι η καθημερινή υπόθεση. Το μακρύ τρίχωμα μπορεί εύκολα να μπερδευτεί και να κάνει κόμπους, επομένως για να αποφευχθεί αυτό, είναι απαραίτητο το τακτικό βούρτσισμα σε καθημερινή βάση.
Παράλληλα με το βούρτσισμα χρειάζεται και κούρεμα. Όχι κάθε μέρα αλλά περιστασιακά θα πρέπει να παίζουμε το ρόλο του κομμωτή και να το κουρεύουμε.
Το μακρύ τρίχωμα μπορεί να μαζέψει κάθε είδους βρωμιά, να λερωθεί και να βραχεί, ειδικά κάτω από την κοιλιά και τα πόδια, επομένως είναι σημαντικό να το κρατάμε αρκετά κοντό για να αποφύγουμε να σέρνεται στο πάτωμα.
Το πόσο συχνά θα γίνεται το κούρεμα εξαρτάται από το πόσο γρήγορα μεγαλώνει το τρίχωμα. Εάν είναι αρκετά μακρύ που έχει την τάση να μαζεύει κομμάτια χόρτου και άλλες τροφές όπου κολλάνε πάνω του, και το ζωάκι μας δεν μπορεί να το αφαιρέσει μόνο του, τότε έχει έρθει η ώρα για κούρεμα.
Το κόψιμο των νυχιών είναι επίσης μέρος μιας τακτικής ρουτίνας περιποίησης. Πρέπει να κόβουμε τα νύχια του ινδικού χοιρίδιού μας κάθε 6-8 εβδομάδες. Το πόσο συχνά το κάνουμε αυτό εξαρτάται από την ηλικία του ζώου, τη διατροφή, το επίπεδο δραστηριότητας και το υπόστρωμα του κλουβιού.
Εάν το ινδικό μας χοιρίδιο είναι πιο νεαρό, θα παρατηρήσουμε ότι τα νύχια του μεγαλώνουν γρηγορότερα, επομένως θα χρειαστεί πιο συχνό κόψιμο σε σύγκριση με ένα ηλικιωμένο ινδικό χοιρίδιο του οποίου τα νύχια μεγαλώνουν πολύ πιο αργά.
Το ινδικό χοιρίδιο που έχει καλή ποιότητα ζωής, ισορροπημένη διατροφή θα έχει και νύχια που μεγαλώνουν πιο γρήγορα. Τα ινδικά χοιρίδια που είναι πολύ δραστήρια θα φθείρουν τα νύχια τους πιο γρήγορα από κάποια άλλα που δεν είναι τόσο δραστήριο.
Εάν περπατούν σε σκληρή επιφάνεια, ακόμα καλύτερα, καθώς θα κρατήσει τα νύχια του πιο κοντά από ένα ινδικό χοιρίδιο που περνά τον περισσότερο χρόνο του σε μαλακό έδαφος. Το συμπέρασμα, όσο πιο δραστήριο είναι το ινδικό χοιρίδιο, τόσο λιγότερο συχνά θα χρειαστεί να κόβουμε τα νύχια του.
Η τακτική περιποίηση είναι επίσης πολύ σημαντική, καθώς μπορούμε να εντοπίσουμε ορισμένα θέματα υγείας, όπως ύπαρξη εξωπαρασίτων ή υπερβολική τριχόπτωση που μπορεί να αποτελούν ένδειξη κάποιας ασθένειας. Η περιποίηση μπορεί επίσης να είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος για να δημιουργήσουμε έναν ακόμα πιο στενό δεσμό με το κατοικίδιό μας.
Ένα άλλο πλεονέκτημα της τακτικής περιποίησης είναι ότι θα απαλλαγούμε από τις πολλές τρίχες προστατεύοντας έτσι το ινδικό χοιρίδιο μας από το να καταπιεί τριχόμπαλες που μπορεί να οδηγήσουν σε σοβαρά πεπτικά προβλήματα.
Πόσο συχνά χρειάζονται μπάνιο τα ινδικά χοιρίδια;
Τα ινδικά χοιρίδια είναι ζώα που καθαρίζονται μόνα τους, επομένως δεν χρειάζεται να τα κάνουμε μπάνιο ως μέρος της τακτικής περιποίησης. Δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζονται μπάνιο, απλά αυτό συμβαίνει σε σπάνιες περιπτώσεις.
Στα περισσότερα ινδικά χοιρίδια δεν αρέσει το μπάνιο, ούτε να βρίσκονται στο νερό, έτσι ευτυχώς δεν χρειάζεται να τα βάζουμε σε αυτή τη διαδικασία περιποίησης πολύ συχνά.
Υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ ινδικών χοιριδίων με μακρύ και κοντό τρίχωμα.
Τα κοντότριχα τα πάνε πολύ καλά με την αυτοπεριποίηση και πιθανότατα δεν θα χρειαστεί καθόλου να τα κάνουμε μπάνιο. Εάν λερωθούν πολύ, μπορούμε να προσπαθήσουμε να αφαιρέσουμε τη βρωμιά με μωρομάντηλα χωρίς άρωμα ή με απλό βαμβάκι με λίγο νερό.
Τα μακρύτριχα ινδικά χοιρίδια είναι εντελώς διαφορετική υπόθεση. Όπως είπαμε ήδη, το μακρύ τρίχωμα μπορεί να μαζέψει κάθε είδους βρωμιά ή να λερωθεί. Εάν παρατηρήσουμε κάτω από την κοιλιά και τα πόδια ότι λερώνεται το τρίχωμα λόγω ούρων και κοπράνων, τότε τα πλένουμε τοπικά.
Βάζουμε μια πετσέτα στο νεροχύτη και τοποθετούμε με ηρεμία το ινδικό χοιρίδιο μας πάνω της (η πετσέτα χρησιμοποιείται για να παρέχει μια μη ολισθηρή επιφάνεια). Χρησιμοποιούμε χλιαρό νερό και ειδικό σαμπουάν (για μικρά ζώα) για να αφαιρέσουμε τη βρωμιά από την λερωμένη περιοχή, ξεπλένουμε καλά και χρησιμοποιούμε μια άλλη πετσέτα για να το στεγνώσουμε.
Σε περίπτωση που ολόκληρο το τρίχωμα του μικρού μας φίλου είναι βρώμικο, τότε ο τοπικός καθαρισμός δεν είναι αρκετός. Ακόμη και σε αυτήν την περίπτωση δεν βυθίζουμε το κατοικίδιό μας στο νερό.
Το τοποθετούμε σε πολύ ρηχό νερό (2-4εκ.) και το κάνουμε μπάνιο. Και πάλι, χρησιμοποιούμε ειδικό σαμπουάν για μικρά ζώα (για κουνέλια για παράδειγμα). Ποτέ δεν χρησιμοποιούμε σαμπουάν για ανθρώπους, καθώς μπορούν να στεγνώσουν το ευαίσθητο δέρμα του κατοικίδιου ζώου μας. Τα σαμπουάν για σκύλους δεν είναι επίσης καλή ιδέα.
Εάν έχουμε αρσενικό ινδικό χοιρίδιο, μπορεί να παρατηρήσουμε ότι η περιοχή ακριβώς πάνω από τον πρωκτό (στο κάτω μέρος της σπονδυλικής στήλης) γίνεται βρώμικη, λιπαρή και χρειάζεται ένα καλό μπάνιο.
Τα ινδικά χοιρίδια έχουν έναν αδένα στο τέλος της σπονδυλικής τους στήλης ο οποίος παράγει ένα λιπαρό έκκριμα με το οποίο μαρκάρουν την περιοχή τους. Εξαιτίας αυτού του εκκρίματος μερικές φορές γύρω από αυτή την περιοχή το τρίχωμα λερώνεται. Εάν συμβεί αυτό, μπορούμε να το πλύνουμε τοπικά ή μπορούμε να καθαρίσουμε μόνο αυτή τη μικροσκοπική περιοχή με μια μπατονέτα εμποτισμένη με ένα καθαριστικό κατάλληλο για το μικρό μας φίλο .
Δεν πλένουμε ποτέ τον φίλο μας επειδή νομίζουμε ότι είναι ώρα για μπάνιο. Πρέπει να δούμε (ή να μυρίσουμε) αν υπάρχουν σημεία που το ζωάκι μας μπορεί να έχει λερωθεί. Το δέρμα των ινδικών χοιριδίων είναι πολύ ευαίσθητο και το πλύσιμο μπορεί να του προκαλέσει ξηροδερμία και φαγούρα.
Επίσης, όταν κάνουμε μπάνιο τον μικρό μας φίλο, το κάνουμε σε ένα ωραίο ζεστό δωμάτιο και χρησιμοποιούμε χλιαρό νερό (ποτέ ζεστό). Είναι επιρρεπείς σε λοιμώξεις του αναπνευστικού και κινδυνεύουν από πνευμονία, επομένως είναι πολύ σημαντικό να τα διατηρούμε ζεστά κατά τη διάρκεια και μετά το μπάνιο.
Συνήθως το στέγνωμα με πετσέτα είναι αρκετό. Ορισμένοι ειδικοί προτείνουν να χρησιμοποιούμε και πιστολάκι. Εάν το κάνουμε αυτό, το κρατάμε στο χαμηλό και βάζουμε το χέρι μας ανάμεσα στο πιστολάκι και το ινδικό μας χοιρίδιο, ώστε να μπορούμε να ελέγχουμε τη θερμοκρασία όλη την ώρα. Τα πιστολάκια μπορούν να προκαλέσουν εγκαύματα στο ευαίσθητο δέρμα του φίλου μας. Το χρησιμοποιούμε λοιπόν με προσοχή.
Ο λόγος για πιο συχνό μπάνιο είναι μόνο σε περίπτωση μόλυνσης από μύκητες ή παράσιτα. Τα ινδικά χοιρίδια μπορεί να προσβληθούν από εξωπαράσιτα, όπως ψείρες τρωκτικών, ακάρεα και ψύλλους γάτας, σκύλου ή τρωκτικών. Μπορούμε να παρατηρήσουμε με γυμνό μάτι μόνο τους ψύλλους, τα υπόλοιπα εξωπαράσιτα μπορούν να διαγνωστούν μόνο από τον κτηνίατρο.
Σε περίπτωση που εμφανιστούν κάποιες από αυτές τις λοιμώξεις στο ινδικό μας χοιρίδιο, ο κτηνίατρος θα μας συστήσει μπάνια με φαρμακευτικά σαμπουάν και θα μας εξηγήσει πώς να πλύνουμε το μικρό μας φίλο. Εκτός από το μπάνιο, μπορεί να συνταγογραφήσει και κάποια φάρμακα ή ενέσεις.
Πώς να κόψουμε τα μαλλιά ενός ινδικού χοιριδίου;
Το κούρεμα είναι απαραίτητο σε περίπτωση που έχετε μακρύτριχο ινδικό χοιρίδιο.
Τοποθετούμε το ινδικό χοιρίδιο μας σε ένα κατάλληλο και βολικό μέρος (για παράδειγμα, σε ένα τραπέζι με μια πετσέτα κάτω από τον φίλο μας). Αρχικά, προσπαθούμε να χαλαρώσουμε το ζωάκι μας καθώς τα ινδικά χοιρίδια είναι θηράματα και μπορεί να τρομάξουν εύκολα.
Απλώς Το αγκαλιάζουμε και του μιλάμε με σιγανή φωνή. Του προσφέρουμε μερικές ωραίες λιχουδιές, χόρτο ή φρέσκα λαχανικά για να το κρατήσουμε χαρούμενο και απασχολημένο. Αφού ηρεμήσει και ασχοληθεί με τις νόστιμες λιχουδιές, ξεκινάμε την περιποίηση.
Χρησιμοποιούμε πάντα ψαλίδι που είναι σχεδιασμένο για κούρεμα. Το κανονικό ψαλίδι που χρησιμοποιούμε στο σπίτι μας δεν θα λειτουργήσει.
Ξεκινάμε με την περιοχή των οπισθίων και τα επάνω στρώματα της τρίχας, κρατώντας πάντα το τρίχωμα ανάμεσα σε δύο δάχτυλά μας και κόβουμε το τρίχωμα που περισσεύει. Δεν κόβουμε ποτέ πολύ κοντά στο δέρμα και φροντίζουμε να μην κόψουμε το τρίχωμα πολύ κοντό. Απλά πρέπει να κόψουμε εκείνα τα σημεία που σέρνονται στο πάτωμα. Πάμε γύρω-γύρω και κόβουμε τα μαλλιά που περισσεύουν ομοιόμορφα.
Αφού ολοκληρώσουμε με τα επάνω στρώματα, ελέγχουμε από κάτω. Αν συναντήσουμε κόμπους, ο πιο εύκολος τρόπος είναι απλά να τους κόψουμε. Πρέπει επίσης να κόψουμε τις τρίχες γύρω από τα πόδια του ινδικού χοιριδίου μας. Αυτό είναι λίγο πιο δύσκολο, καθώς δεν μπορούμε να αφήσουμε το κατοικίδιό μας να κάθεται σε ένα τραπέζι ενώ το κάνουμε αυτό.
Είναι απαραίτητο να κρατήσουμε το ζωάκι μας στην αγκαλιά μας (τοποθετώντας το κεφάλι του προς τον αγκώνα μας και βάζοντας το χέρι μας κάτω από την κοιλιά του, ουσιαστικά να ξαπλώνει στο χέρι μας). Με αυτό τον τρόπο τα πόδια του θα κρέμονται πάνω από το χέρι μας, ώστε να μπορούμε να κόψουμε προσεκτικά τις περιττές τρίχες γύρω τους.
Θα χρειαστεί επίσης να κόψουμε τις τρίχες στην περιοχή του προσώπου. Πρέπει να είμαστε εξαιρετικά προσεκτικοί γύρω από τα αυτιά του κατοικίδιου ζώου μας.
Η διαδικασία του κουρέματος δεν είναι και μεγάλη υπόθεση και οι περισσότεροι ιδιοκτήτες ινδικών χοιριδίων τα κουρεύουν τέλεια και δεν χρειάζεται να ζητήσουν τη βοήθεια ενός επαγγελματία groomer.
Εάν είστε στην ηλικία των 11 ή 12 ετών, δεν σας προτείνουμε να το κάνετε μόνοι σας. Ζητήστε βοήθεια από έναν ενήλικα.
Μπορώ να ξυρίσω το ινδικό χοιρίδιο μου;
Αν και δεν αποτελεί μέρος της τακτικής ρουτίνας περιποίησης, το ξύρισμα ενός ινδικού χοιριδίου είναι κάτι που κάνουν μερικοί άνθρωποι.
Υπάρχουν άνθρωποι που ισχυρίζονται ότι το ξύρισμα ενός ινδικού χοιριδίου είναι μάλλον σκληρό και περιττό και κάποιοι άλλοι που βλέπουν κάποια πλεονεκτήματα σε αυτό.
Πρώτα απ' όλα, στα μακρύτριχα ινδικά χοιρίδια μπορεί το τριχωμά τους να είναι πολύ μακρύ. Εάν δεν το κόβουμε τακτικά, μπορεί να μακρύνει και να λερωθεί αρκετά. Οι τρίχες γύρω από τα πόδια και τους αστραγάλους του ζώου μας μπορεί να μακραίνουν αρκετά ώστε να προκαλέσουν πρόβλημα με το περπάτημα.
Τα ινδικά χοιρίδια ουρούν και αφοδεύουν συχνά. Μπορούν να κάθονται στις ακαθαρσίες τους, λερώνοντας έτσι το κρεβάτι τους. Επίσης μπορούν να λερωθούν και την ώρα του φαγητού με αποτέλεσμα να βρωμίζει εύκολα το τρίχωμά τους, τόσο από την τροφή όσο και από τις ακαθαρσίες τους. Αηδία!
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μερικοί άνθρωποι προτιμούν να ξυρίζουν την περιοχή των οπισθίων του ινδικού χοιριδίου τους, για να τα κρατήσουν πιο καθαρά.
Μερικοί άνθρωποι το κάνουν καθώς πιστεύουν ότι το ινδικό χοιρίδιό τους ζεσταίνεται με όλο αυτό το τρίχωμα εάν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, ενώ κάποιοι άλλοι ξυρίζουν τα κατοικίδια ζώα τους για να αποφύγουν τις αλλεργίες που προκαλεί το τρίχωμα τους στον άνθρωπο.
Σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη και οι κτηνίατροι θα απαιτήσουν το ξύρισμα, ως προετοιμασία για κάποια χειρουργική επέμβαση. Ένας άλλος λόγος θα μπορούσε να είναι εάν ο κτηνίατρος μας υποπτεύεται κάποιον όγκο ή ένα εξόγκωμα, όπου θα πρέπει να ξυρίσει τοπικά την περιοχή για να μπορεί να εξετάσει το ζωάκι μας.
Πού είναι λοιπόν η αλήθεια; Η αλήθεια είναι ότι το ξύρισμα των ινδικών χοιριδίων έχει πολλά περισσότερα μειονεκτήματα παρά πλεονεκτήματα. Το δέρμα του ινδικού χοιριδίου είναι πολύ ευαίσθητο και εάν αφαιρέσουμε όλες τις τρίχες που έχει, τότε το κατοικίδιο ζώο μας είναι εντελώς εκτεθειμένο, τραυματίζεται εύκολα ή γρατσουνίζεται.
Η έκθεση στον ήλιο μπορεί να προκαλέσει εγκαύματα στο ευαίσθητο δέρμα του μικρού μας φίλου. Δεν είναι ότι δροσίζεται αν δεν έχει τρίχωμα, καθώς ακριβώς γι’ αυτό το λόγο το τρίχωμά του είναι φτιαγμένο για να το διατηρεί δροσερό όταν οι εξωτερικές θερμοκρασίες είναι υψηλές. Αλλά και να το ζεσταίνει όταν ο καιρός είναι κρύος.
Για να μην αναφέρουμε πώς το ξύρισμα είναι μια φρικτή εμπειρία για ένα ινδικό χοιρίδιο. Επίσης ο ήχος της ξυριστικής μηχανής κάνει έντονο θόρυβο και το κατοικίδιό μας θα φοβηθεί υπερβολικά.
Επιπλέον, κανένα ινδικό χοιρίδιο δεν θα μείνει ακίνητο ενώ το ξυρίζουμε, επομένως ακόμη και το προσωπικό στην κτηνιατρική κλινική πρέπει να είναι εξαιρετικά προσεκτικό για να μην πληγώσει ένα ινδικό χοιρίδιο κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας.
Πώς να κόψουμε τα νύχια του ινδικού χοιριδίου μας;
Το κόψιμο των νυχιών είναι μέρος μιας τακτικής ρουτίνας περιποίησης στη ζωή ενός ινδικού χοιριδίου. Συνήθως, πρέπει να γίνεται μία φορά κάθε 6-8 εβδομάδες.
Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε τον κατάλληλο εξοπλισμό για αυτή τη διαδικασία. Ο νυχοκόπτης περιποίησης είναι απαραίτητος σε αυτή την περίπτωση, δεν χρησιμοποιούμε τον κανονικό καθώς μπορεί να καταστρέψει το νύχι.
Εάν δεν αισθανόμαστε ασφάλεια να το κάνουμε μόνοι μας, μπορούμε να ζητήσουμε από τον κτηνίατρό μας ή έναν groomer ινδικών χοιριδίων να μας το δείξει ή να το κάνει αντί για εμάς.
Εάν το κατοικίδιό μας έχει ανοιχτόχρωμα νύχια, αυτή η διαδικασία είναι λίγο πιο εύκολη καθώς μπορούμε εύκολα να εντοπίσουμε το αιμοφόρο αγγείο στο κέντρο του νυχιού. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να κόψουμε σε αυτό το σημείο, διαφορετικά το κατοικίδιο ζώο μας θα αιμορραγεί και θα πονάει πολύ.
Επομένως, είναι σημαντικό να κόβουμε μόνο την άκρη του νυχιού, ακριβώς πάνω από το αγγείο. Σε περίπτωση που το κατοικίδιό μας έχει σκουρόχρωμα νύχια, είναι πιο δύσκολο για εμάς να δούμε που βρίσκεται το αγγείο. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε φακό σε αυτή την περίπτωση.
Εκτός από τον νυχοκόπτη, πρέπει να έχουμε κοντά μας μια στυπτική σκόνη ή άμυλο καλαμποκιού (κορν φλαουρ), για την περίπτωση που κόψουμε το αγγείο. Μια μικρή ποσότητα αυτής της σκόνης θα ελαχιστοποιήσει την αιμορραγία.
Οδοντιατρική φροντίδα.
Στα ινδικά χοιρίδια δεν σταματούν ποτέ να μεγαλώνουν τα δόντια τους, που σημαίνει πως μεγαλώνουν συνεχώς σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους.
Τα δόντια του ινδικού χοιριδίου δεν απαιτούν ιδιαίτερη φροντίδα, δεν χρειάζεται να τους τα βουρτσίζουμε, ούτε να πάμε το ζωάκι μας στον groomer ή στον κτηνίατρο για επαγγελματικό οδοντικό καθαρισμό.
Το πιο σημαντικό πράγμα που μπορούμε να κάνουμε για τα δόντια του κατοικίδιου μας είναι να του παρέχουμε μια σωστή διατροφή, πλούσια σε χόρτο. Το χόρτο βοηθά το ινδικό μας χοιρίδιο στο να λειαίνει τα δόντια του και να τα διατηρεί υγιή και κοντά.
Επίσης, η βιταμίνη C είναι ζωτικής σημασίας καθώς διατηρεί τα δόντια και τα ούλα του κατοικίδιου ζώου μας υγιή.
Σε περίπτωση που το κατοικίδιο ζώο μας δεν τρώει αρκετό χόρτο, αλλά τρώει pellets και άλλη τροφή, μπορεί να μην λειαίνει τα δόντια του όπως θα έπρεπε και τα μεγάλα δόντια μπορεί να γίνουν μεγάλο πρόβλημα.
Τα δόντια που δεν διατηρούνται κοντά μπορεί να προκαλέσουν πόνο κατά τη μάσηση, να τρέχουν σάλια και το ζωάκι μας μπορεί να έχει μειωμένη όρεξη. Η κατάσταση αυτή απαιτεί τη βοήθεια κτηνιάτρου.
Πώς να καθαρίσουμε τα αυτιά του ινδικού χοιριδίου μας;
Ελέγχουμε το αυτί του κατοικίδιου ζώου μας μία φορά την εβδομάδα. Κοιτάμε αν υπάρχει υπερβολική συσσώρευση κεριού, στο αυτί ή σημάδια λοίμωξης. Εάν παρατηρήσουμε κάποια περίεργη μυρωδιά, κοκκινοκαφέ κρούστα, συμβουλευόμαστε έναν κτηνίατρο.
Εάν όλα φαίνονται φυσιολογικά, χωρίς ερεθισμούς ή μόλυνση, ο τακτικός μηνιαίος καθαρισμός αρκεί.
Παίρνουμε μια μπατονέτα και τη μουλιάζουμε σε κάποιο φυτικό έλαιο. Καθαρίζουμε απαλά μόνο την εξωτερική περιοχή, δεν προσπαθούμε να μπούμε βαθύτερα στον ακουστικό πόρο καθώς μπορεί να τραυματίσουμε άθελά μας το κατοικίδιό μας. Επαναλαμβάνουμε αυτή την ενέργεια μέχρι να αφαιρέσουμε όλο το κερί και την ορατή βρωμιά.
Σετ περιποίησης ινδικών χοιριδίων
Όπως έχετε ήδη καταλάβει, τα ινδικά χοιρίδια με μακρύ τρίχωμα απαιτούν περισσότερη προσοχή από άποψη περιποίησης. Για να διατηρήσουμε το κατοικίδιό μας σε όσο το δυνατόν καλύτερη κατάσταση γίνεται, χρειαζόμαστε προϊόντα και εξοπλισμό περιποίησης.
Συμπέρασμα
Η περιποίηση του ινδικού χοιριδίου μας είναι πολύ σημαντική. Όχι μόνο για την υγεία και την υγιεινή του αλλά και για τη σχέση μεταξύ μας. Αξιοποιούμε το χρόνο περιποίησης για να δημιουργήσουμε έναν πιο στενό δεσμό με τον μικρό μας φίλο.
Κατά τη διάρκεια της περιποίησης, εξετάζουμε το δέρμα του ινδικού χοιριδίου μας, ψάχνουμε για εξογκώματα, πληγές, ερεθισμούς, φλεγμονές του δέρματος ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να είναι κόκκινο. Πολλά ζητήματα που ανακαλύπτονται εγκαίρως μπορούν να λυθούν πολύ πιο εύκολα.
Εάν θέλετε να αποκτήσετε ένα ινδικό χοιρίδιο, αλλά πιστεύετε ότι είναι ένα ζώο με υψηλές απαιτήσεις όσον αφορά την περιποίηση, σκεφτείτε να αποκτήσετε ένα ινδικό χοιρίδιο με κοντό τρίχωμα.
Πηγή: arcanapets.com
Είναι γνωστό ότι στις γάτες δεν τους αρέσει να τις κάνουν μπάνιο. Παρότι μπορεί ορισμένες να φαίνεται ότι αγαπούν το νερό, δεν είναι πολλές οι γάτες που θα πάνε από μόνες τους στο νερό. Συνήθως, οι γάτες δεν χρειάζονται συχνό μπάνιο. Καθαρίζονται καλά από μόνες τους και αν κάνουν μπάνιο συχνά μπορεί να εμφανίσουν ξηροδερμία, κάτι που μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω δερματικά προβλήματα.
Πολλοί ιδιοκτήτες δυσκολεύονται να κόψουν τα νύχια του σκύλου τους και επειδή συχνά ο σκύλος αγχώνεται με τη διαδικασία, μπορεί να γίνει νευρικός και υπερκινητικός, επομένως υπάρχει μεγάλος κίνδυνος ο ιδιοκτήτης να κόψει κατά λάθος το αγγείο του νυχιού του. Ευτυχώς, οι περισσότεροι groomers και οι κτηνιατρικές κλινικές προσφέρουν υπηρεσίες κοπής νυχιών, οπότε ο ιδιοκτήτης δεν χρειάζεται να το κάνει μόνος του. Ωστόσο, ορισμένοι σκύλοι αγχώνονται ακόμη περισσότερο όταν τους κόβουν τα νύχια τους επαγγελματίες που δεν είναι οικεία πρόσωπα γι’ αυτούς και όχι κάποιος που ήδη εμπιστεύονται στο σπίτι τους.
Γιατί χρειάζονται κόψιμο τα νύχια των σκύλων;
Τα μακριά νύχια μπορεί να είναι πολύ επώδυνα για τα πόδια του σκύλου μας. Όταν τα μακριά νύχια χτυπούν στο πάτωμα ή σε σκληρό έδαφος, σπρώχνονται προς τα πάνω στο μαξιλαράκι του νυχιού, ασκώντας πίεση στις αρθρώσεις των δαχτύλων των ποδιών και αναγκάζοντας τα δάχτυλα να στρίβουν και να λυγίζουν προς το πλάι, δυσχεραίνοντας έτσι το περπάτημα. Μερικοί σκύλοι που είναι πολύ δραστήριοι και περνούν αρκετό χρόνο σε εξωτερικούς χώρους σε σκληρό έδαφος και στο πεζοδρόμιο, μπορεί να μην χρειάζονται τακτικό κόψιμο των νυχιών επειδή τα νύχια λόγω της τριβής με το σκληρό έδαφος φθείρονται με φυσικό τρόπο.
Πόσο συχνά πρέπει να κόβω τα νύχια του σκύλου μου;
Αυτό εξαρτάται από το σκύλο και από το πόσο γρήγορα μεγαλώνουν τα νύχια του. Σε μερικούς σκύλους τα νύχια τους χρειάζονται κόψιμο κάθε 1-2 εβδομάδες, ενώ άλλοι μπορεί να θέλουν 3-4 εβδομάδες ή και περισσότερο. Εάν ακούμε τα νύχια του σκύλου μας να χτυπούν στο σκληρό πάτωμα όταν περπατάει, θα πρέπει να τα κόψουμε.
Πώς κόβω τα νύχια;
Η μόνη πραγματική ανησυχία όσον αφορά το κόψιμο των νυχιών του σκύλου μας είναι η πιθανότητα να κόψουμε το νύχι πολύ κοντό και να τραυματίσουμε το αγγείο που υπάρχει εκεί . Το αγγείο αυτό είναι διακριτό στα σκυλάκια που έχουν ανοιχτόχρωμα νύχια και φαίνεται σαν μια ροζ γραμμή στο κέντρο του νυχιού. Στα σκυλάκια που έχουν μαύρα νύχια και δεν φαίνεται το αγγείο χρειάζεται περισσότερη προσοχή. Το αγγείο αυτό είναι συνήθως μεγαλύτερο στα μακριά νύχια, αλλά καθώς τα νύχια κόβονται τακτικά, το αγγείο αρχίζει επίσης να μικραίνει επιτρέποντάς μας να κόβουμε λίγο περισσότερο κάθε φορά.
Ο καλύτερος τρόπος για να κόψουμε τα νύχια ενός σκύλου είναι σε τρία τμήματα αντί για ένα μεγάλο κομμάτι! Αφαιρούμε μια μικρή επιφάνεια από την επάνω αριστερή πλευρά, μετά την επάνω δεξιά και, στη συνέχεια, αφαιρούμε το τρίτο τμήμα από τη μεσαία άκρη. Εάν μετά από αυτά τα βήματα η άκρη του νυχιού εξακολουθεί να φαίνεται στεγνή, αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να κόψουμε λίγο ακόμα αν νιώθουμε ασφάλεια . Θα πρέπει να κόβουμε πριν από το αγγείο λίγο λίγο και με μεγάλη προσοχή. Θα ήταν καλό την πρώτη φορά να μας δείξει τη διαδικασία ένας επαγγελματίας.
Τι κάνω αν κόψω το αγγείο ;
Όταν κοπεί το αγγείο, τείνει να αιμορραγεί πολύ. Είναι επίσης πιθανό να είναι λίγο επώδυνο για το σκύλο μας, οπότε μπορεί να κλάψει ή να ουρλιάξει. Δεν πρέπει να πανικοβληθούμε! Κανένας σκύλος δεν πέθανε ποτέ από κοψίματα. Θα ήταν καλή ιδέα να έχουμε λίγη στυπτική σκόνη για να σταματήσουμε την αιμορραγία, αλλά αν δεν έχουμε, μπορούμε επίσης να χρησιμοποιήσουμε κορν φλάουρ, μπέικιν πάουντερ, αλεύρι, βρεφική σκόνη κ.λπ. Απλά βάζουμε λίγο σε ένα χαρτομάντιλο και το πιέζουμε στην άκρη του νυχιού που αιμορραγεί μέχρι να σταματήσει.
Δημοφιλείς αναζητήσεις: pet shop scalibor milteforan seresto τσιμπούρια ψύλλοι τροφές Brit Carnilove Royal Canin Hill's προσφορές
